Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
argiollarra
© Joxerra Aihartza
argíoillar, argíoillarra. (c). izena. Upupa epops. Abubilla. Txoria. Ille tente-tentiak zauzkalako argioillarra esate zotsen bati.
argittáko, argittakúa. (b). izena. Argitarakoa. Meza-denboran batzen den limosna.   Colecta que se recoge durante la misa. Eztot bota argittakoik, eneukan ezer eta. Zein santun argittarako bia dok ori?. (d). esaera. Para qué demonios quieres eso? argitta(kota)ráko lain bez izan. esapidea. Diru kopuru bati oso gutxi dela irizten diogunean esan ohi den esapidea.   Locución que se usa cuando cierta cantidad de dinero se nos antoja poquísimo. Literalmente, ni para limosna de iglesia. Beno ama, emoidazu paga geixao, onekin eztaukat argittarako lain be ta./ Hotelian serbitzen ibili nitzanian enajonan argittakotarako lain be irabazten. argittakúa batu. (b). du aditza. Mezatan bandeja pasatu. Aurten geuri tokatzen jaku argittakua batzia. argittakúa bota. (b). du aditza. Bandejara dirua bota. Autsi, artuizu dirua argittakua botatzeko.
argittáko óntzi, argittáko ontzíxa. (c). izena. Meza denboran argitakoa biltzeko ontzia. Sin. atábaka.
argittásun. 1. argittasun, argittasúna. (a). izena. Claridad. Zabaldu bentania argittasuna sartu deiñ. 2. argittasun, argittasúna. (b). izena. Explicación, información. Multia zerena dan preguntau jet, baiña eztoste argittasunik emon. Ik. garbittasun.
argíttu. 1. argittu. (a). du aditza. Eguna zabaldu.   Aclarar el día. Neguan oso berandu argitzen dau eguna. 2. argittu. (a). da-du aditza. Aclarar, aclararse. Udan illia argittu eitte jako./ Ezta sekula argittu zein izan zan lapurra. 3. argittu. (c). du aditza. Bizitu.   Espabilar, alegrar. Eran daigun pattar kopa bat barrua argitzeko./ Wiskixak asko argitzen dau mazedonia. 4. argittu. (c). du aditza. Argi egin.   Alumbrar. Artu farola ta argittu baztar ortan. Testuinguru honetan argi eiñ erabiltzen da gehienetan.
argitxákur, argitxákurrak. (d). izena. Fuego fatuo. Sin. sutxákur.
argízai. 1. argízai, argízaixa. (a). izena. Argizaria.   Cera. Argizaizko figurak saltzen zeuan mutil bat. 2. argízai, argízaixa. (b). izena. Kolore marroixka duen kandela mehe eta malgua, kiribilduta saltzen dena.   Candelilla, vela delgada, flexible de color marrón claro. Aitta zanan beratziurrena da ta argizaixa piztu. Sin. txirritola. Ik. kándela.
argizai-negarra
© Josu Okina
argízai-négar, argízai-negárra. (c). izena. Argizaria urtzerakoan sortzen den tanta.   Gota(s) de cera derretida. Lur guztia argizai-negarrez beteta dago. Sin. argízai-tánta, kandéla-négar. Ik. ur-négar.
argizaiobi, argizaiobixa. izena. (Antzuola) "Olata mota bat, bi edo hiru olataren tamainokoa." (Lar Antz). Sin. olata.
argízaiol, argízaiola. (c). izena. Argizaria kiribiltzen den ohola.   Tabla en la que se enrosca la candelilla en la iglesia. Estimaziño aundixa dauke argizaiolak.
argízai-tánta, argízai-tántia. (b). izena. Gota de cera derretida. Sin. argízai-négar, kandéla-négar.
ári.
arixa
© Jaione Isazelaia
harixa harilkaritik pelotatzen
© Laratzu Taldea, Dima
harigiñan
© Donostia-Kultura, San Telmo Museoa
1. ari, aríxa. (a). izena. Hilo. aríxa eiñ. (b). du aditza. Hilar. Lihoz edo artilez egin izan da gure baserrietan. arízko, arizkúa. (c). izenlaguna. Liho-hari finezkoa. Dana arizkua, batzuk fiñauak, beste batzuk bastotxuauak. Hil./ Arizko kamixa ta izara edarrak ekarri nittuan arriuan. JJp. Ik. eunézko. 2. ari, aríxa. (b). izena. Rosca. Tornillo onek arixa ziero gastauta dauke./ Tornilluei arixa etaratzeko makinia dauke. Sin. roska. ari-arixan. esapidea. (Eibar) ARI-ARIRA. "Zerbait egiteko zorian.   A punto de, al filo de, justamente. Ari arira egon, ill edo bizi. aríttik pasáu, Arixan korridu. (b). Haria korritu.   Correrse la rosca, pasarse de rosca. Tornillo au arittik pasauta dago eta eztago lotzeko modurik. Pertsona bat arittik pasauta dagoela esan ohi da apur bat burutik eginda dagoenean. Gizon jatorra da baina arittik pasau samartuta dago. arixa artu. (c). Agarrar la rosca.   Torlojua harian egoki sartu. aríxa émon. (c). ARIXA ETARA. Tornilo eta tuerkei haria atera.   Roscar tuercas y tornillos. Gure taillerrian tornilloik eztou eitten, beste leku batzutan einddakuei arixa emon bakarrik. arixa ixo. (c). aditza. (Eibar) Haria eho.   "Dañar la rosca. Torlojo oni arixa ixo jako larregi estutziakiñ. aríxan égon. (c). Torniloa edo tuerka hariari behar den bezala helduta egon.   Estar en rosca. Nekez lotzen da tuerka au ta eztakitt arixan dagon. 3. ari, aríxa. (b). izena. Egurraren zuntza.   Fibra. Egurra lelengo-lelengotikan ezautu ein biar da, arixa daukan ala eztaukan. Egurra lantzeko lelengo-lelengo au arixa onela biar dau. Eta egurra, ze lan in biozun, lelengo-lelengo arixa nola dakan. Juantxo. Erramintak len zian aixkorak pe bai, atxurrak pe bai, egurrakin eindakuak, baiña egurra kalidadezkua billau biar izaten zeben, arixa zeukana. Juantxo. Haririk gabeko egurrak ez du gorputzik, eta, beraz, haridunak baino erresistentzia gutxiago dauka, batez ere lana luzetara egin behar badu. Erramintak len zian aixkorak pe bai, atxurrak pe bai, egurrakin eindakuak, baiña egurra kalidadezkua billau biar izaten zeben, arixa zeukana. arira ebagi. (b). aditza. Hariaren norabidea jarraituta ebaki. 4. ari, aríxa. (c). izena. Hilo de conversación. Arira etorri jatan, da esan ein notsan./ Luak artu nau eta pelikulian arixa galdu dot. aríxa émon. (c). esapidea. Hizketarako bidea eman; baita, amodiorako bidea edo esperantzak eman. "Estas situaciones se daban por culpa de la chica que hablaba o se callaba según le convenía o le apetecía en el momento: Emakumiak danei arixa emon biar da..." (Aran Gatz). 5. ari. Ik. átai.
hari-pelotak
© Jaione Isazelaia
ari-pelota, ari-pelotia. (b). izena. Ovillo. Sin. arill, pelota.
aríapeko. 1. aríapeko, aríapekua. (d). izena. (Eibar) Erreka-azpian sortzen den iturria, putzuak agortuz egiten den arrantza oztopatzen duena. Agortzen ekinda laga eiñ biar izan genduan, ariapeko aundixa agertu jakulako. (Etxba Eib). 2. aríapeko, aríapekua. (d). izena. (Eibar) Azpijokoa; merezi ez duenari mesedea egin, merezi duenaren kaltetan. Udaletxian libre geldittu dan plazia zelan emon jetsek orri eta ez Benittori, onek dakixan guztiakin? Epa! emen ariapekua egon dok!
ariapotzu, ariapotzua. "Pozo lleno de tierra corrida con la lluvia." (SB Eibetno).
aríatza, aríatzia. (c). izena. (Eibar) Hareatza.   "Arenal, playa. Debako ariatzan, itxasora begira etxe txiki bat, zer amets ederra zartzarorako!
arigintza, arigintzia. (a). izena. Haria egitea.   Fabricación de hilo.
arióplano, arióplanua. (c). izena. AREOPLANO. Aeroplano, avión. Adinekoek bakarrik esana. Sin. abióe.
arílddu. (d). du aditza. Harilkatu. Matazak askatu eta hari-pelotak egin.   Ovillar, devanar las madejas de lino. Da gero, arilddu esaten jakon, da matazak ein, dda gero tejerua or zeuen, Osintxun eitte zan euna, Tejerokúan. Aniz.
arilkarixa
© Jaione Isazelaia
arilkari, arilkarixa. (d). izena. ARILKAI, AILKAI. Harilkaria. Linu-matazak askatu eta pelotak egiteko tresna.   Devanadera, ovilladora. Arilkaixa; au emen sartu ta ipintzen zien; matazia or sartuta; eta onek pelotia eitteko-ero sartuta ipini, amen zela daukan kajia-ero ankan. Juana./ Eta gero devanadera, arilkaixa. Josu. Zurezkoak izaten ziren; lau hanka eta erdian ardatz bat, matazak han jarri eta hari-izpiari tira eginez, bueltaka-bueltaka pelota osatuz joaten zen. Lan aspergarria benetan, matazak sarritan korapilatuta egoten zirelako. Hari-pelotak (harilak) harilkariak berak azpian zeukan kajatxo batean uzten ziren. Zera irakurtzen diogu Barandiarani: «Batzuetan (Anbotoko Dama) ardatzean bere leize aurrean, bestietan labesu egiten, arilketan aari bat arilkaritzat duala.» Eta Alustizari asmakizun hau: «Lau dontzella egun guzian elkarren atzetik, eta elkar ez arrapatzen, zer ote da? Arilkaria.»