Hiztegia
a
abandónau
abáro
ábeto
abuéntau
adarkári
adúrra dárixola
agaittik
ágorte
aiba!
áinbesteraiño
aiotz
aittiaren egin
aixkirátu
aize-bolára
áizti
áker
alába
albako
aldámarra
aldéra-kárga
aleka
álkaso
almuáda
altúra
ámaiñ emon
amatau
ámetz
amots
andadora
andrakúme
aníma gáldu
ankagorri
ankázabal
ántxe
ántzu
aózabalka
apártau
apópillaje
aprotxau
aráe, -i
arápo
arbílora
ardatz-nagusi
ardí-txábola
areoplano
argíoillar
arilketa
árkiri
armeríxa
aroztegi
arraiñ gorri
arranbaltz
arraska
arrautz-ópill
arrebulluan
arríjasotze
arrixan
artabúru
artanpero
artétsu
arto-txakur
asakan ibili
askomodutáko
astakiñerra
asté sántu
astopotxotxo
atabal
ate-losa
átsalde
atxurkilla
átzen
aukerátu
auntz-eztul
áurrerako izan
auspotu
áuzo
Azáldeittako kárdu
azi-buru
ázkor
aztárren
abandónau
abáro
ábeto
abuéntau
adarkári
adúrra dárixola
agaittik
ágorte
aiba!
áinbesteraiño
aiotz
aittiaren egin
aixkirátu
aize-bolára
áizti
áker
alába
albako
aldámarra
aldéra-kárga
aleka
álkaso
almuáda
altúra
ámaiñ emon
amatau
ámetz
amots
andadora
andrakúme
aníma gáldu
ankagorri
ankázabal
ántxe
ántzu
aózabalka
apártau
apópillaje
aprotxau
aráe, -i
arápo
arbílora
ardatz-nagusi
ardí-txábola
areoplano
argíoillar
arilketa
árkiri
armeríxa
aroztegi
arraiñ gorri
arranbaltz
arraska
arrautz-ópill
arrebulluan
arríjasotze
arrixan
artabúru
artanpero
artétsu
arto-txakur
asakan ibili
askomodutáko
astakiñerra
asté sántu
astopotxotxo
atabal
ate-losa
átsalde
atxurkilla
átzen
aukerátu
auntz-eztul
áurrerako izan
auspotu
áuzo
Azáldeittako kárdu
azi-buru
ázkor
aztárren
atsaldeón. (a). interjekzioa. ARRASALDEON. Arratsalde on. Buenas tardes. Bazkaria amaitu eta ilundu arteko agurra.
atséleku, atsélekua. (d). izena. Atseden-lekua. Urrutitik sendorrak bizkarka ekarri behar ziren etxeetan, bide erdian atselekua egon ohi zen. Bi esola zutik eta gainean ohol bat, karga han utzi eta gero berriz erraz bizkarreratzeko. Descansadero para reposar las cargas cuando estas se acarreaban al hombro.
átsen, atséna. (d). izena. Atsedena. Descanso, pausa. Arek zittuan langilliak, arek. Bos minututik bos minutura atsena tragua joteko.
Ia galdua. Ik. deskántsu.
átso. ATXO. 1. atso, atsúa. (b). izena. ATXO. Anciana. Ez kasoik eiñ atsuen esanai. Ikutu despektiboa du askotan. ATSO-MASPASA idatzi zuen San Martinek, umorez. Arek ziran ardurak San Roke aurretxuan. Atso-maspasa batzuk ziarduen: «Juan ei dira Bilbora traje luzien eske.» (SM Ezten).
Ant. agúra. átsozar, atsozarra. (b). Atso, baina indartua.
Ant. agúrazar. 2. atso, atsúa. (c). izena. Emaztegaia edo emaztea. Broma antzean. Antzuolan asko esaten omen da. Mujer o novia. Len plazan ikusi juat ire atsua.
Zaila da esatea zentzu maitakorra ala mespretxakorra duen; bigarrenetik gehiago, ziurrenik. 3. atso, atsúa. (c). adjektiboa. Neskatila berritsuengatik esaten da. Se dice cariñosamente por las niñas picoleras. Zuen Irati ori atsotxo bat dok (edo atsotxo bat einda jaok).
Atxotxo esaten da gehiago.
atxbítarte égoe, atxbítarte égoia. (d). izena. ATXBÍTARTE ÁIZE. Udalatx-Anboto aldetik jotzen duen hego haizea. Viento que viene de la parte de Udalatx-Anboto. Suroeste, o quizás, más bien, Oeste-Suroeste. Anboto aizia deitzen diote Elosun. Ik. égoe, -i, gaillégo áize.
atxíkoria, atxíkoria. ATXÍKORIXA. 1. atxíkoria, atxíkoria. (b). izena. Kafeari nahasteko erabili ohi den produktua. Achicoria. 2. atxíkoria, atxíkoria. (c). izena. . Cichorium intybus. Achicoria. Landare adartsu eta hosto gutxikoa, izarraren formako lore zabal urdinak dituena. Bide bazterretan-eta hazten da. 3. atxíkoria, atxíkoria. (c). Achicoria. Eskarolaren tankerako berdura orriluzea, oso gozoa, gure azoketan inoiz ikusten dena.
atxillo!. (d). interjekzioa. (Oñati) ATXILLO. Araotzen gerra ostera arte egiten zen "ankaideka" izeneko ume-jolasean, lurrean zegoenari, ukituz gero, atxillo! esaten zitzaion eta ordutik aurrera lotuta geratzen zen. Ez lotzeko, elizatariko aulkietara igo beharra zegoen.
atxímurka. (a). adberbioa. ATXÍMURTXIKA. A pellizcos. Ama, Ainhoak atximurka ein ddost./ Ni jolasian nebillen da bera atximurka asi jat.
atximurka eiñ. (a). aditza. ATXIMURTXI EIÑ, ATXIMURTXIKA EIÑ, IMURTXI IÑ (ANTZ.). Pellizcar.
atximurkára, atximurkaría. (b). izena. ATXIMURTXIKÁRA. Pellizco. Oinddio ezaun dot zuk ein zostasun atximurkaria.
átxur. 1. atxur, atxúrra. (a). izena. Azada.
átxurra, átxurria. (c). izena. Aitzur lana. Atxurria baiño obe da neskatia./ Atxurratik nator./ Atxurrara noia./ Atxurrarako mutill edarra da.
Ik. azálatxurra. átxurran eiñ. (b). du aditza. ATXURRIAN EIÑ. Trabajar con la azada. Ire eskuak atxurran eitteko baiño tabernarako obiak dittun.
2. atxur, atxúrra. (b). izena. Maquinilla de afeitar no automática. Atxurrakin kentzen da onduen bizarra.
3. atxur, atxúrra. (b). izena. Mozkorra. Atxur dezentia karriau giñuan atzo. KERTEN ETA GUZTIKUA ere gehitu ohi zaio: Atxurra kerten eta guztikua arrapau juan. ATXURKILLIA ARRAPAU ere bai. Sin. mozkor, trónpa, atal, melokotóe, -i. 4. atxur, atxúrra. (d). izena. Ehundegiaren bihotzari eusten dion topea. Tope de la excéntrica del telar. Oni esate jakon, biotza, esate jakon eszentrika oni, ta oni biotzan mutur oni, orri esaten jakon atxurra, biotza ta atxurra. Josu.