1. atso

Noiz:og., 04/20/2006 - 16:36, nork:juanmartin
átso | atso-agura
1. atso, atsúa. (b). izena. ATXO. Anciana. Ez kasoik eiñ atsuen esanai. Ikutu despektiboa du askotan. ATSO-MASPASA idatzi zuen San Martinek, umorez. Arek ziran ardurak San Roke aurretxuan. Atso-maspasa batzuk ziarduen: «Juan ei dira Bilbora traje luzien eske.» (SM Ezten). Ant. agúra. átsozar, atsozarra. (b). Atso, baina indartua. Ant. agúrazar.