Hiztegia
ba
baillára
bákar
baldáu
báltsio
bánkulu
baresáre
barrábas bedar
barri
barrúko góna
basárrittar
baso-sagu
baten baten
baztar-naástaille
bedarréta
begiko betule
beiésne
bekotz
beláun
béltzuna, -e
béngantza
berándu
berbátsu
bérdura-pláza
berinkatu
bersó-pápel
bestékalde
betóndo
biáko
bíbote
bies
bikoitz
bínagre
biribilkóte
bisítta
bixar
bizíleku
bízkaittar
bobilis-bobilis
bólo
bórraja lóra
bótaka
Braulio
brónkixo
búlda
burdi-luze
burkáma
burtápa
burúariñ
burúko zóro
buztanbikotx
baillára
bákar
baldáu
báltsio
bánkulu
baresáre
barrábas bedar
barri
barrúko góna
basárrittar
baso-sagu
baten baten
baztar-naástaille
bedarréta
begiko betule
beiésne
bekotz
beláun
béltzuna, -e
béngantza
berándu
berbátsu
bérdura-pláza
berinkatu
bersó-pápel
bestékalde
betóndo
biáko
bíbote
bies
bikoitz
bínagre
biribilkóte
bisítta
bixar
bizíleku
bízkaittar
bobilis-bobilis
bólo
bórraja lóra
bótaka
Braulio
brónkixo
búlda
burdi-luze
burkáma
burtápa
burúariñ
burúko zóro
buztanbikotx
bákar. 1. bakar, bakárra. (b). adjektiboa. Bera izan zan lagundu zostan bakarra./ Neukan erloju bakarra galdu ein jatan. Hitz konposatu ugaritan: seme bakar, alaba bakar, anka bakar, etab.
2. bakar, bakárra. (c). adjektiboa. Bakarrik dagoena edo ari dena. Solitario, -a, tratándose de plantas, casas, etc. Idurixo oso etxe bakarra dok, etxaukak besteik inguruan. Klem. Basoko lanerako persona bakarra urrixa jartzen dok.
Alaba bakarra ta gaztaiña bakarra galdu eitten ei die. (c). esaera.
bakardáde, bakardadía. (b). izena. BAKARDÁRE. Soledad. Gorabera aundixak izaittut aspaldixan da oiñ bakardadia komeni jat.
bákarti, bákartixa. (b). adjektiboa. Beti bakarrik ibiltzen dena. Solitario, -a. Etzeukan lagunik; oso bakartixa zan.
Zenbaitek Azen.: bakárti, bakártixa ere bai.
báke, bakía. (a). izena. Paz. Bakia nai dabe danak.
bake txarra. (c). Bakerik eza. Ezizu eruan umia mezetara, bake txarra emungotsu eta. bakeik ez izan. esapidea. Lasai ez egon. Pastela jan arte eneukan bakeik./ Aretxekin egoteke ezeukan ba bakeik eta etxoin iñ bier izen gontsan.
bakia emon. (c). esapidea. Lata emateari utzi. Joan ari emendik, bakia emungok eta.
bákiak eiñ. (b). esapidea. BAKEZKUAK EIÑ (C). Hacer las paces. Seme-alabak, aitta il jakuenian bakezkuak ein zittuen./ Ala umiak! bakiak eiñ etxera joan aurretik. bakian egon. (a). Baketsu egon. Bakian dagonai bakian laga (esaldi erabilia). bakían laga. (a). BAKE-BAKIAN LAGA (B). Dejar en paz. Lagaidazu bakian./ Lan orri lagaixozu bake-bakian.
bakétsu. sentibéra, sentibería. (c). adjektiboa. Hunkibera. Sensible, sentido, -a. Ezotsen aittajuna il zala esan nai, oso sentiberia zan da. Sentiberia eta sentidua antzerakoak dira, baina badirudi lehenak zentzu zabalagoa duela, eta bigarrena berriz erraz mintzen direnez esaten dela, umeez, batik bat.
Ik. sentidu. 1. baketsu, baketsúa. (b). adjektiboa. Pacífico, -a. Oso persona baketsua zan zuen ama. Sin. bakeóso. 2. baketsu. (b). adberbioa. Pacíficamente. Oso baketsu egon die gaur mutikuak. Sin. bakeoso.
bakóitza. (a). izena. BAIKOTZA (ANTZ). Cada uno. Bakoitzai (edo bakoitzak) beria, jangoikuan legia. esaera.
bála, bália. (a). izena. Bala. bália báiño bixkórrao. (c). esapidea. Oso azkar. Balia baiño bixkorrao pasau dittuk korredoriak.
bálantza. 1. bálantza, bálantzia. (b). izena. Balanceo. Mozkortuta zeuan da egundoko balantzak eitte zittuan.
bálantzaka. (b). adberbioa. Balanceándose. Ondoeza ein jakon da balantzaka etxeratu zan.
2. bálantza, bálantzia. (c). izena. Balanza (utensilio de pesar). Balantzian alde batian jartzen die pixuak eta bestian jenerua.
Ik. errómana. balantza guztiak alde ez izan. (d). esapidea. Iritzi guztiak aldeko ez izan. Ta aitzen emon biarrian nago Mateo Mujika beasaindarra danez, Bergaran balantza guztiak ez dituala alde. (SM Ezten)
bálda, baldía. (b). izena. Balda, estante. Liburuendako baldia jarri biot saloian. Ik. apála, arasa.
baldár. 1. baldar, baldárra. (a). adjektiboa. Traketsa. Torpe. Oso ibillera baldarra dauka orrek./ Ondo baldarra aiz pelotan. Ibiltzen edo lanean, batik bat. Ik. moldékaitz, trákets, aldrebes. 2. baldar, baldárra. (d). izena. Ikazkinek txondorlekua garbitzeko erabiltzen zuten ohol handia. Baldarra ol aundi bat aurrea tira eitteko. Ori txendorra garbitzeko... geatzen dien ondarrak batzeko; pare bat mutillek eldu ta beste batek sakatuta, ori txendor ori garbitzeko. Mateo.
baldártu. (b). da aditza. Volverse torpe. Sasoi baten lijer askua zan baiña oiñ majo baldartuta dago.