Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
trabesaiño, trabesaiñua. (c). izena. Trabes jarrita doan egurra.   Travesaño.
trábesetako, trábesetakua. (c). izena. Muturrekoa.   Bofetón. Geldik egon ari trabesetako bat artu nai ezpok. Besoaz trabesetara, zeharka, emandako kolpea edo.
trábesetara. (c). adberbioa. TRABES, TRABESKA. Zeharka.   Horizontalmente, de lado a lado. Zure kotxiak enbellezedoria dauka trabesetara./ Trabesetara bajau giñuan aldapia./ Patinau ta trabes jarri jatan kotxia. Sin. zíarretara, ziarka. trabes edo kurtzez. (c). esapidea. (Leintz) Ondo edo gaizki, zela edo hala. Ta oin ba trabes edo kurtzez ba moldau eitten jittuat [bertsoak]. (AA ArrasEus, 199. o.).
tragáu. (a). du aditza. Tragar. Jan ez, tragau ein ddau. Sin. irúntsi.
trágo, trágua. (a). izena. Trago. Ik. dangára, zurrutára.
tráilla. 1. tráilla, tráillia. (c). izena. Abaila.   Honda. Guk beti traillia esaten gontsan baiña, gure zaarrei entzuten notsen ori e. Gerrako kontuak ibilli tta “len abailliakin juten zittuztan” da. Don. Sin. ábailla. 2. tráilla, tráillia. (c). izena. (Oñati) "Cuerda de lana para abarcas y el yugo." (Izag Oñ). traillan. adberbioa. (Eibar) En cabestrillo. Eskuturra ausi dabenetik besua traillan daroia. (AAG Eibes).
trajébaiñu, trajébaiñua. (a). izena. Bainujantzia. Traje de baño. Trajebaiñua aaztuta joan nitzan plaiara.
trak!. (b). onomatopeia. TRAK. Hausturaren onomatopeia. trak eiñ. onomatopeia. Gauza gogorren bat hautsi. Eskuturrak trak ein desta. (AAG Eibes)
traka-traka. (c). Zaldi hanken eta trenaren hotsaren onom.
trakatz. Ik. trangal.
traketa, traketie. adjektiboa. (Aramaio) "Pertsona gogorra, bihotz gutxikoa. Pertsona gogorra da ori, traketa galanta". (Orm Aram)
trákets, trakétsa. (c). adjektiboa. Baldarra, moldakaitza.   Torpe. Dantzan ni baiño traketsagoik topatzia ezta erreza. Sin. moldékaitz, baldar, aldrebes. akerra baiño traketsaua izen. esapidea. Oso traketsa izan. (Lar Antz)
tramankulua
© Jaione Isazelaia
tramánkulo, -u, tramánkulua. (c). izena. Traste edo makina handia.   Se dice sobre todo de objetos y herramientas muy aparatosas y grandes. Tramankulua, erremintta bat ero; egundoko tramankulu zarra da. Klem./ Ganbaran jak gari-joteko makinia; azelakotxe tramankulua. Baba, artoa, garia... garbitzeko edo xehetzeko esku-makinei esan izan zaie, batik bat.
trámo. 1. trámo, trámua. (d). izena. Habeartea, postetik postera dagoen tartea.   Tramo, luz. Tramuandako egurra dok ori” orduan esaten da, baiña bestela ba poste bittartiak, postetik postera: poste bittartiak. Don. Sin. abélarte, posté-bíttarte. 2. trámo, trámua. (d). izena. Tramo, capa. Txondorrak duen egur-ilara bakoitza, adibidez. Lantzian tramo bat; a kendu, da bardindu, da atzea bota lurra, a lur-sikua. Cand./ Ori karobixoi zan ba, lelengo tramo bat egurra da geo arrixa, da atzea gaiñian egurra ta arrixa. Cand. 3. trámo, trámua. (a). izena. Tramo en general. Iru tramotan eingo dabe autopistia.
tranbil, tranbilla. izena. (Eibar) TRONBIL. "Rulo apisonador, molón de labranza." Tranbilla esaten jakon soluan erpilak zapaltzeko ibiltzen zanari. Alper-arrixa porlanezkua izaten dan moduan, egurrezkuak izaten ziran, haundixak.” Zurezkoa, beraz. Ik. erpíllarri.
tránga. 1. tránga, trángia. (b). izena. ATE-TRANGA. Atea kanpotik ezin zabaldu ahal izateko barrutik jartzen den egurra.   Tranca de puerta. Atia zerratzeko trangia. Sebas. Tranga biko ateak ere izaten dira.
trangia
© Jaione Isazelaia
2. tránga, trángia. (d). izena. Linuaren kanpoko azal gogorra apurtzeko erabiltzen zen zurezko tresna, guraize handi batzuen tankera duena.   Agramadera. Trangia esate jakon, ola miiña barrura sartze jakon zer bat. Aniz./ Ta trangak izeten zien, ola kanala daukan..., arekin artu ta traska-traska kentze jakon azala. Juana. 3. tránga, trángia. (d). izena. Errotaren tolbako klaketa.
trangábel, trangabéla. (d). izena. TRANGEL. Supin txikia, sukaldean eta erabiltzen zena, arotzeria lanerako batik bat.   Pequeño picador (tronco) de madera que se utilizaba para trabajos de carpintería doméstica. Sukaldian da neguan eitten zuan, arotzerixan da, orduan ibiltzen zuan trangabela, olako kurioso samar bat. Sukaldian igual, epelian antxe, zepilluakin eskubara burua eitten da. Baiña kanpuan bazeuan, egurra txikitzekuai supiña. Don. Harakinaren oholari ere berak trangabel edo supiñ deituko liokeela. Ik. súpiñ.
trangal, trangala. adjektiboa. (Antzuola) TRANGALOTA. "Baldarra, zakarra. (Lar Antz). Sin. trakatz, trauskill." Sin. tráuskill.
trangáu. 1. trangáu. (d). du aditza. Linua jo haren azal egurtsua apurtu eta askatzeko.   Agramar el lino. Liñua ereindda be bai, baiña arek joten da trangatzen ibilitta nao ni. Trangatzia ba, bittartiakin sartzen zan, da olaxe dra-dra-dra-dra, da kentze jakon azala gaiñekua, ta barruan euan arixa, ta geratze zan an trangauta. Juana./ Ta gero trangau, trangan jo ta azixa kendu; bueno azixa aurretik kentze i otsen, potzuan sartu baiño len. Hilari. Ik. tránga. 2. trangau. aditza. (Aramaio) "Machacar. Ota puntak batzen ziren eta gero etxean maspildu egiten ziren ganaduari emateko. Ekintza horri trangau esaten zitzaion." (Orm Aram).
liñua trangetan
© Oñatiko Liburutegiko taldea
trangeta, trangetia. (d). izena. TRÁNGATZE, -IA. Linua trangatze lana. Liñua trangetan, trangatzen-da ezaututa nao, baiña ereitten ez; eraitteko kontuik eztaukat. Trangetia olgetia... Juana./ Bai, trangetia gizonak. Hil. Lan hau egiteko auzokoak biltzen ziren; leku batzuetan emakumeak egiten zuten, beste batzuetan gizonak. Ik. olgeta, trangáu.