Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
-aga
aáztu
abarka-galtza
abémaria
abíxau
adári
adárzabal
afari
agiñéko miñ
agún
aidézko buélta
Aingeruzar
aitta-mosu
Aitzian jaiotakuak aitzian nai
áixkora-bégi
aize-zúlo
akábatzaille
akostunbrau
álanbre
albista
aldats
aldrebeskeríxa
Algódonera
alkóndara
alpérra izan
amabíko-áundi
ama puntáko
ámen
amoríxo
anaiérdi
andérotza
anezka-etxe
ánjelus
ankámiñ
ansuategi bedar
ántz
aokára
apáldu
ápelo
apreetero
ar
aramaittako
arátuste lóra
arbola-perretxiko
ardiérren
area
árgi
argízai-tánta
arka
arlóte
árnika bédar
árra
arrakalada
arrantxéro
arrasto
arráza
arrézkero
arrímu
arroskara
artakutxa
artatxóri
árto
artz
asétu
áspa
astápotro
astoéme
astúa átzeraka baiño térkuaua izan
áte
atetxákur
atxbítarte égoe
atzbizar
átzeruzka
aundiguráko
aurrebero
áusi
autségun
áxaxa
azátz
ázkar
azpíjan
Ázula
bagill
bajáda
bakóitza
balío izan
banátu
barbantzu
barkátu
barregúra
bárriz
basakatu
basoerdi bat jo
basúrda
bázkai
bedar errailla
beéko su
begirátu
Béizu
belárriko miñán bédar
belozidáde
béndian
berákatz
bérba eiñ
berdéxka
berendixa
berótu
besarte
betekára
bezéro
biarréko
biderátu
bigunkerixa
billotx-adári
birbikiñ
birraldátu
bíur
bizibíde
bizixa
blásta!
bolátoki
bordau
bostéun
bragáu
bríst eiñ
buérda
burdi-burpill
burdiña-salda
burpil-zorrotz
búrtol
buruirítzi
bústi
buztingórri
danbatéko
dardáizu, -o
déittu
denunzíau
desezaun
despístau
diábru
diplomátiko
dispárau
Donostía
drau
dúnba
ebali
ederráldi
edúr-bóla
egaletako zulo
egitteko txokolate
egostura
egur-zan
eju-ejuka
eldúleku
elórrarantza
emezortzi
endemas
enpaiñuz
entiérru -o
épel
érako
erbásanta
erdibíttu
erei
erlátegi
ernári
érpill
errazoi
errédittu
errégu
errekondo
errementáritza
erréparto, -u
erretírau
errezil sagar
errobéro
errópaje
érruki
esámiñ
éskaillu, -o
eskax
éskiña
eskribídu
eskúlan
eskusóka
esné-arro(n)ka
espálda
esplíkau
este-áundi
estrapelísta
eta
etxáflero
etxe-kakatsu
etzan
éun
euri-arrara
éuskerazko dántza
ezaugárri
ézer
ezízen
ezkonsári
ezpáta
ézten
fáltso, -u
fátu
fijo
flámenka
fraille-berbeta
Frantzía Euskál
fúbol
fusturi
gabon-éske
gáiñera
gaizkittu
galda-burdiña
galípot
ganau-soka
ganórabako
garbántzu
garí-ébaitze
garlopa
garróte
gáubela
gaztaimámiñ
gaztekeríxa
géldi
gertáu
gibélurdiñ
gíro
gizen-fáltsu
gobérnante
goibel
goldátu
gonazále
gordáillu
gorriñ-egualdi
gosétu
gramilla
gubi
gustáu
ibilláldi
idolika
igárri
iguinddu
ikastáille
ikúrriñ
il-draun
illentxa
il-píxu
indarrétxe
inguletadora
íntxaur
-iñéro
io
ipurdíko
ipurtokértu
iráun
íriñ
irúdi
irutxikíko bótilla
ítto
itxe
itxúrabarik
itzulikaldera
ixípula
ixúrtu
izéntau
izpíttu
jabóndu
jakíntsu
janóntzi
játor
jazman
Jesusén Bíotz
joán dan
jórra
juanikóte
justútu
kaiñabéra-sáill
kakaíñan
kakáume
kalbóso
kale-txákur
kamioe, -i
kángrena
kanpókalde
kántzer
kaporal
karákter
kareauts
karlistói
karraztarro
kartonérixa
kaskára-bátze
kastataráko
katanárru
katon
kaxk
kejóso, -a
kilikilitsu
kintáda
kirikíxo
kizkúrtu
kobardétu
koipétu
koláda
komante
konbéstante
koniflóra
konprómiso
kontrabísta
kontulári
kórba
korríente
koskábillo bédar
kóta
kriaútza
kuartonérixa
kukuka ibili
kunplídu
kurutzai
lábaiña
labore-úrte
laiñeza
láko
lánga
lanzúrda
laratz
larre motxian azittakua izan
lástazao
láuko
léen
leká-pátata
lepámotz
lera-zapata
Lezárrisoro
limari
lior-lában
litxatu
llána
lokámux
lorabotatzaille
lotsábako
lubera
lur-auts
lurtári
maáts-bátze
maikára
maittásun
máketo
malapartáu
mamarro
mangáu
mántxa
marikoi
markí-mádari
martinetero
mastíkau
mátxet
maxkar
mekáuben!
méndi
menpeko
merketári
mezia (edo errosaixua) esan
Miláitos
minéral
míra eiñ
mittei
modútu
moldiatzaille
móro
mostu
motxárda
múgarri
murríztu
mutilgázte
mútxo
nagíttu
napar-jénte
narrúta
Nebereta
negu-mútil
nerbióso, -a
néure
nóiznai
norbéra
nun ero nundik
obéto
ode-tóntor
odól-juan
ógi
ogí-zati
óilloki
oinguan
óittu
okéla
ola
óluts
ondóez
oneratu
oostu
ordáinddu
orduraiño
orko izena
orren baten
órtik
oskarbittu
ostéra
óta
otsáill
ótzan
paatxa
Pagobedeinkatu
palángana
panpana jo
papuztu
parézer
párte
pasára
Paskúa Udaberríko
patérnoster
páxa
pélota
perdígoi
perretxíku, -o
petenáda
pika -jungura
pikúluze
pinplau
piñu-koko
pipi
pitxí lora
plania pasau
plé éindda
póltsa
pórru
pótaje
potróso
praille
prepáratibo
príntzesa
promésa
pulmoníxa
púntero
púsillo
putzustel
raréza
rékto
sáale
sai
sakáu
salbákonduto
sáltsa
San Juan
San Markos
Santikúrutz
sarden
sartúera
sasóe, -i
satísfetxo
segámaillu
sei
semínaixo
sentímentu
seto
sínfalta
situazíño
soiñu txiki
solómo
sorbéltz
sortu
suarka
suberte
sugan
súr-motz
sutái
tablóe, -i
taka-taka
tanganillo
tária
tati!
teillátu
tenple onekoa edo txarrekoa izan
térzeran
tínta
tirízi
tití-púnta
tolósa bába
topalan
tortéro
tragáu
trankílddu
tremendo
tringo
triskazíño
tróntzo
trunboe
tutulu mendi
txakurkeríxa
txáltxiki
txánpon
txapláta
txarri bédar
txarrítta
txatxuáldi
txibixa
txilbor
tximoso, -a
txingorráda
txipili-txapala
txirlora
txirritola
txístu
txitxi-potxuetan jardun
txolet
txori-káka
txortalári
txukúndu
Txutxúrra
ugar
ukátu
umémiñ
untau
uráundi
ur-érreten
urkúldu
úrren
urritzézko
urtéko ájuste
usakúma, -e
uts
úztau
ximúrtu
zaborreríxa
zakártu
záltai
zankúrutz
zapatz
zapózta
zarpiau
zártzaro
ze
zélula
zepátu
zerráill, -a
zestokára
ziarbide
ziéntoka
zikiríxo
zink
zirikada
zirrinddára
zopaundi
zorna bédar
zórtzi
zubi-ánka
zuma ságar
zurikeríxa
zurtu
atzbizar. Ik. azbizar.
átze. 1. átze, átzia. (a). izena. La parte posterior. Seminarixo atzia zuriz pintau dabe./ Atzia baiño aurria polittaua da. Ant. áurre. Ik. óste. atzekúaz áurrera. (b). adberbioa. Al revés, con lo de atrás para adelante. Jertsia atzekuaz aurrera daukazu. Ik. itxúlikaldera, aldrebes. 2. átze, átzia(k). izena. Ipurdia(k).   Nalgas, culo, trasero. Txal orrek egundoko atziak dauzka. Pluralean, batik bat. atze ona euki. (c). esapidea. Nahikoa diru edo baliabide izan edozein ezustekori aurre egiteko. Urtebetian paruan egon arren, orrek eztauka billurrik. Atze ona dauka orrek. Ik. atzékalde. atzé-mardo egon. (d). esapidea. Ezer egin gabe egon, egonean egon. Lit.: ipurtaundi egon. Zuek egon atze-mardo, lanak berez eingo dielakuan. Oso galdua. atzeko otzik barik. (c). esapidea. (Eibar) "Lasai asko, zaratarik gabe, norberari botatakoa baino erantzun zorrotzagoa eman. Plaentziatarren urteerak atzeko otzik bakuak izaten dira. átzetik émon. 1. atzetik emon. (b). dio esapidea. Ibilgailu batek beste bat atzetik jo. Atzo atzetik emon josten San Juango rektan. 2. atzetik emon. (b). esapidea. (arrunkeria.) Uzkitik zakila sartu. Irudizkoetan, izorratu. Kontuz ibilli ari, akordau orduko atzetik emungoske ta. atzetik ibili. 1. atzetik ibili. (b). esapidea. Norbaiti jarraika ibili. Besteak beste, faboreak edo arreta eskuratu nahirik Julion atzetik ei dabitz urrengo elekziñuetarako./ Polizia atzetik ei dauka./ Neska orren atzetik jabik aspaldixan. 2. atzetik ibili. (b). Zintzotasunik gabe edo azpikeriaz jokatu norbaitekin. Neri etxatak atzetik ibiltzia gustatzen, nik gauzak arpegira esaten jittuat. átzia émon. (c). aditza. Bizkarra, ipurdia eman (zentzu literalean, batez ere). Ez idak neri atzia emon da kontestaidak. atzian gelditzekua ez izan. (c). esapidea. Ausarta, aurrera egitekoa izan. Zuk pentsauko dozu zure semia santua dala? Ba aura be ezta atzera gelditzekua. atzian zulua izan. esapidea. Inor ez dela perfektua adierazten duen esapidea. Aberatsa eta ederra eta nai dana izango da, baiña arek pe izango dau zeoze. Arek pe atzian zulua. Sin. ipurdian zulua euki.
atzé-bikotx, atzé-bikotxa. (d). izena. Ipurtalde gizenak eta bikoitzak dituen txahalaz "atze-bikotxak" dituela edo "atze-bikotxa" dela esan ohi da. Ixkua aparta erosi jok ferixan. Atze-bikotxa. Pertsona ipurtandiez ere bai. Sin. atze-doble.
atze-doble. Ik. atzé-bikotx.
atzéiñ. (a). du aditza. (Angiozar) Itzali.   Apagar Etxetik urten aurretik sua atzeiñ. Angiozarren bakarrik. Etim.: hatz+egin. Sin. amatau, itxungi, eméndau.
atzékalde, atzékaldia. (a). izena. Atzeko aldea.   Parte trasera. Liburuan atzekaldian agertzen da ori. Ant. aurrékalde. atzekalde ona edo txarra euki. (b). esapidea. (Oñati) "Atzekalde ona, txarra xakok: se dice de una persona de buena o mala conducta, de mucha o poca reserva de dinero." (Izag Oñ). Ik. atze ona euki.
átzeko zúlo, átzeko zulúa. (c). izena. Ipurzuloaren eufemismoa. Tapaik atzeko zulua, puzkarti. Ik. ipurzúlo.
atzekuaz aurrera. Ik. átze.
atzelári. 1. atzelari, atzelaríxa. (b). izena. Pelotan, atzean jokatzen duena.   Zaguero. Atzelarixa aurrelarixa baiño obeto egon da. 2. atzelari, atzelaríxa. (b). izena. (arrunkeria.) Homosexual masculino. Mutill guapo ori atzelarixa ei da.
atzé-libre, atzé-libria. (d). izena. Atzea libre duena. Arropa, zapata... Zapata "atze-libriak" dio JJp.k: Andrioi e, orrek takoi... orrek zapata atze-libriak.
átzen. Ik. ázken.
atzenesku. Ik. azkenésku.
átzera. 1. átzera. (a). adberbioa. Berriro.   Otra vez, de nuevo. Baiña zer? Atzera be lengo moduan, ala? Sin. berriz, berriro. Sin. barríro, bárriz. 2. átzera. (a). adberbioa. Hacia atrás. Joan zaittez atzera. Ganaduari ere atzera egin dezan átzera! esaten zaio, edo atz-atz! . Ant. aida!. átzera bota. (b). esapidea. Rechazar. Caja Ahorros-eko oposiziñotan, lau ez, beste guztiak lelengo prueban atzera botaittue. atzera eiñ. (b). aditza. Retroceder, desistir. Preziua jakin dabenian atzera ein dabe. atzera eraiñ. (c). Hacer retroceder o desistir. Gero Amabirjiñiena sartu oskuen da San Antonionai atzera erain oskuen. Fran. (AA BergEus). átzeraka bótatzeko modukúa. (c). esapidea. Usain txarrekoa, ia beti. Txakurra atzeraka botatzeko moduko usaina jeukan. ez atzera eta ez aurrera geratu. (c). esapidea. Ezinean geratu. Gure arteko problemia ez atzera eta ez aurrera dago./ Kotxiakin ez atzera eta ez aurrera geldittu giñan. 3. átzera, átzeria. (d). adjektiboa. Atzeratua. Haurrengatik batik bat.   Retrasado, -a. Txikittan ori oso atzeria zan da ikusi oiñ noraiño aillegau dan. Ik. áurrera, atzerátu.
atzéra-kárga, atzéra-kárgia. (c). izena. Gurdiak edo beste edozerk edukitzen duena atzealdea gehiegi kargatuz gero.   Exceso de carga en la parte trasera del carro, camión, etc. Atzo azelakotxe atzera-kargia eruan giñuan etxera. Mozkor handiagatik ere esan ohi da, umorez: Atzo azelakotxe atzera-kargia eruan giñuan etxera. Ant. aurréra-kárga.
atzéra-sárda, atzéra-sárdia. (b). izena. Hortzak behera begira dituen sarda.   Rastro con las púas hacia abajo. Burdixa usteko atzera-sardia onena. Sin. sarda-oker. Ik. aurréra-sárda, sárda.
atzéra-áurrera. 1. atzéra-áurrera, atzéra-áurreria. (b). izena. Joan-etorria.   Viaje de ida y vuelta. Neuk pe eztakitt zenbat atzera-aurrera ein ddoten dentistiana./ Beste atzera-aurrera pare bat eiñ tratoriakin, da bagoiazek etxera. Sin. joan-etorri. 2. atzéra-áurrera, atzéra-áurreria. (c). izena. Jende edo ibilgailu mugimendua. Egundoko atzera-aurreria dabill gaur kamiñuan. Sin. joan-etorri.
atzerabíde, atzerabidía. (d). izena. Eragozpena.   Obstáculo. Belaxe eingoittugu zure papelak eta atzerabiden bat bada, abixaukotsugu.
átzeraka. (b). adberbioa. Retrocediendo. Aurreraka joan biarrian atzeraka goiaz. Ik. átzeruzka. astua atzeraka baiño terkuaua izan. (b). esapidea. Oso tematia izan.
atzerakára. 1. atzerakára, atzerakaría. (b). izena. Retroceso. Atzerakara izugarrixa ein ddau gure errixak aspaldixan. 2. atzerakára, atzerakaría. (b). izena. Higuina.   Repeluzno. Aren kuartuan sartziak atzerakaria emoten dau. Atzerakaria emon, batez ere.
atzerátu. 1. atzerátu. (b). da-du aditza. Retrasar(se), atrasar(se). Erloju au oso atzeratuta dabill. Atzeratu ein ddabe jaialdixa. 2. atzerátu. (b). du aditza. Gauza bat atzerago eraman. Atzeratu mai orrek. 3. atzerátu. (c). du aditza. Atzera eragin.   Desanimar. Egualdixak jente asko atzeratu dau./ Aura eleuke atzeratuko ezta gerriak pe. 4. atzerátu. (b). du aditza. Pelotan, atzera bota pelota.   Retrasar la pelota. Pelotia geixao atzeratu biok. 5. atzerátu, atzeratúa. (b). adjektiboa. Atrasado, -a. Oso paraje atzeratuak dare Galizian. 6. atzerátu, atzeratúa. (b). adjektiboa. Retrasado, -a mental. Orrek semia dauka atzeratu xamarra. Ik. átzera.