Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
girótu. (c). da aditza. Lurra lantzeko edota belarrondoa, garoa... erretiratzeko puntura etorri.   Ponerse la tierra a punto para ser trabajada, la hierba para ser retirada, etc. Atzo ebaittako bedarra onezkero girotuta dago.
gisats. Ik. kíru.
gítarra, gítarria. (a). izena. KÍTARRA, GÍTTARRA, KÍTTARRA. Guitarra. Animalia bat oso flakua dagoenean, saietsekin gitarria joteko modukua» dagoela esan ohi da. gitarria joten. (b). esapidea. Txakurra hazkura ematen dioten arkakusuak uxatzen ari denean, gitarria joten dabilela esan ohi da.
gitxi. Ik. gútxi.
gíxa. 1. gixa, gixía. (c). izena. Animialiak garraiatzeko baimena.   Guía. 2. gixa, gixia. izena. "Haragiaren koipea edo grasa zuria." (Lar Antz).
gixajo. Ik. gízajo.
gixáu. 1. gixáu. (b). du aditza. Guisar. 2. gixáu, gixáua. (b). izena. Haragi gisatua.   Guisado de carne, estofado. Okelia be, berriz, estofaua, dana gixaua, erre gutxi. Hil. Sin. estofau.
gixói. GIOI. 1. gixói, gixóia. (d). izena. GIÓI. Antzar bandadaren edo paseko beste edozeinen aurrean doana gidari bezala.   Guión, ave que va delante de las aves emigrantes. Gixoia e, paseko txorixak joaten zienian aurrenengo joate zana, ari esaten jakon gixoia. Klem. 2. gixói, gixóia. izena. Alkate-makila?
giza antzian ibilli. esapidea. (Antzuola) "Zintzo ibilli. Zabitzen lekuan giza antzian ibilli neri, e! . Sin. arrastuan ibilli." (Lar Antz).
gízajo, gízajua. (b). adjektiboa. GÍXAJO. Pobre hombre, cuitado. Gizajo orrek eztaki ez leitzen ez eskribitzen./ Langillia da, baiña gizajo samarra. Gizakumeei buruz bakarrik. Emakumeei koittau.
gizajotu. (c). da-du aditza. GIXAJOTU. Gizajo bihurtu.   Volver(se) cuitado (un varón). Andria il jakonian ziero gizajotu zan. Azentua era guztietara entzun daiteke. Ik. koittáutu, nanótu.
gizakóte, gizakotía. (c). izena. Gizon handi eta fuertea.   Hombrachón. Endañeta gizakote majua da. Ik. andrakóte.
gizakúme, gizakumía. (b). izena. Varón. Gizakumiak beti izan dau erreztasun geixao bere gogua eitteko emakumiak baiño. Sin. gizonézko. Ant. andrakúme, andrázko, emakúme.
gizaldi. 1. gízaldi, gízaldixa. (d). izena. Mendea.   Siglo. Gure aittajuna joan dan gizaldixan jaixua zuan. Gutxi erabilia. Siglo da arrunta. 2. gízaldi, gízaldixa. (d). izena. Belaunaldia.   Generación. Atzo familixako bazkaixa izan giñuan: lau gizaldi batu giñan. Goiko esaldiaren testuinguruan ia bakarrik. Sin. belaunáldi.
gizalége, gizalegía. (d). izena. Jokaera ona, formala.   Buen proceder. Dirua eskatu ta gero bueltau ez, ori eztok gizalegia./ Gizalegian dabillena nekez aberasten da.
gízarte, gízartia. (c). izena. Giza artea, lagunartea, jende arteko tratua. Gizon txarra ezta, baiña gizarterako eztau balio./ Etorri ari ona mutill, etorri ari giza artera, beti or bakarrik egon barik./ Gizarte ederrian pasau giñuan atsaldia. Goiko esaldietako testuinguruetan. GIZA ARTE ere bai.
gizátxarkerixa, gizátxarkerixia. (d). izena. (Oñati) Ekintza gaiztoa.   "Gizátxarkerixaak ein: cometer acciones malas, robos, etc." (Izag Oñ).
gízen. 1. gizen, gizéna. (a). adjektiboa. Grueso, -a, gordo, -a, tratándose de personas o animales. Anton oso gizena dago. Potolo (adkor.) ere bai. Gauzei buruz Bergaran sendo, batik bat, eta gutxi batzuek lodi. 2. gizen, gizéna. (c). izena. Parte adiposa, grasienta, de la carne. Nik giarria naixao gizena baiño./ Ze aragi emon dotsu, gizena besteik eztauka ta. Ant. giarra, -e. 3. gizen, gizéna. (d). izena. Enborraren azal azpiko lehen egur geruza biguna. Gizena emen azalian eukitzen dau puxkat. Pauak-eta gizen gutxi eukitze juek. Gizena onek piñu zurixonek pe eukitze ok. Eukiko ok azalian pare bat zentimetro ero bat ero gizena. Sebas. Sin. kostánera, laka, zuri. Ant. flojo.
gizéndu. (a). da-du aditza. Gizen bihurtu.   Engordar. Illebetian iru kilo gizendu naiz./ Pentsuakin gizenduko jittuat txarrixak. Ik. potolotu.
gizen-fáltsu, gizen-faltsúa. (c). izena. Gizentasun puztua. Ziero gizenduta dago, baina gizen-faltsua. Itxura eskaxa artu jat.