Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
erostéille, erosteillía. (c). izena. Eroslea.   Comprador Gaur Elgoibarko ferixan saltzaillia ugari baiña erosteille gutxi./ Etxiorri azaldu ei jako erosteillia. Ik. merketári.
erozeiñ. Ik. edózeiñ.
erozela. Ik. edozéla.
erozelako. Ik. edozeláko.
erozenbat. Ik. edozénbat.
erozer. Ik. edózer.
erpa, erpia. izena. (Eibar) Garra, zarpa.
erpílddu. (c). da-du aditza. Soroan erpilak sortu.   Formar(se) terrones en el labradío. Euri onek solo guztiak erpildduittu.
erpillak
© Jaione Isazelaia
érpill, erpílla. (b). izena. Sokorra; soroko lur koskorra.   Terrón. Erpilla bota zostan ondora sustua emotearren./ Antxiñan erpill joten jardute giñuan. Sin. mokil. (Lein.), zopil (Eib.).
erpilarrixa
© Ibon Serrano
erpíllarri, erpíllarrixa. (c). izena. Alperra.   Piedra cilíndrica que se arrastra en los campos para pulverizar terrones. Aspaldixan erpillarrixak baztartuta dare. Sin. alper.
erpilmazua
© Jaione Isazelaia
erpil-mazua
© Asier Sarasua
erpíl-mázo, erpíl-mázua. (d). izena. Sokor-mazoa.   Mazo destripaterrones Sin. mokil-mazo (Lein.), zopil-mazo (Eib.).
erpíltsu, erpiltsúa. (b). adjektiboa. Erpil askoko soroagatik esan ohi da. Patata-soua oso erpiltsua dago.
errada. Ik. édarra.
Errafáel. (d). izen propioa. Rafael. Ik. .
erráilla. ERRAILL. "-a" berezkorik gabe, ere bai. 1. errailla, erraillía. (d). izena. ERRAILL. Reja de madera, por ejemplo los de un balcón, los que componen la rueda de un "burdi-bolante", etc. 2. errailla, erraillía. (d). izena. Rail de tren. 3. errailla, erraillía. (d). izena. Burkama osatzen duten zurezko zeharkakoak.   Travesaños de madera que forman la cama del carro uniendo la pértiga con los laterales. Albo bixak arasak; beste onek, trabesekuak, erraillak. Don. Sin. burterráilla.
erráilladun, erráilladuna. (d). izena. Errailak dituena. Errailladun errubera aundixak zeuzkan burdi-bolantiak.
errail-tápa, erráil-tapía. (b). izena. Gurdi errailen gainean jartzen diren tapak, gurdian alea, zerrautsa eta horrelakoak kargatzen direnean lurrera jausi ez daitezen.
erráiñ, erráiña. (c). izena. ERRÉIÑ, ERRAN (LEIN.). Nuera. Bakaziñotara joan da bere erraiñakin Benidorrera. Ik. suiñ.
érralde, érraldia. (b). izena. Zaldi eta abelgorriekin erabiltzen den pisu neurkina (5 kg).   Ralde. Txal orrek berrogetamar erralde izangoittu. Txerria arruatan.
erramentari. Ik. errementári.