Hiztegia
e
edarki
edozetaráko
edúr-ur
egin
égon
egunalbáko
eguzki
ekúlondo
elizante
émen
enbidixa
éngrudo
enségida
épa!
epidemia
eráñuntxo
érdera
erdizpurdi
erkínddu
érloju
erostéille
erraméru
errébeska
errége
errekako txinbo
erreme
errendu
erréspetau
erréus
erriko taberna
erroméixa
errotári
-esa
eségi
eskarola
eskillára
eskóla-máixu
eskú-bonba
eskú-páiñolo, -u
eskú-zipillu
esne-sala
espígau
éstalpe
estímau
estudíante
etorpíde
etxé-bíttarte
etxeurren
éule
eún-píeza
euskáldun
euzki-gorde
ezebezítos
ezíbako
ezkil
ezpada
ezta baida
edarki
edozetaráko
edúr-ur
egin
égon
egunalbáko
eguzki
ekúlondo
elizante
émen
enbidixa
éngrudo
enségida
épa!
epidemia
eráñuntxo
érdera
erdizpurdi
erkínddu
érloju
erostéille
erraméru
errébeska
errége
errekako txinbo
erreme
errendu
erréspetau
erréus
erriko taberna
erroméixa
errotári
-esa
eségi
eskarola
eskillára
eskóla-máixu
eskú-bonba
eskú-páiñolo, -u
eskú-zipillu
esne-sala
espígau
éstalpe
estímau
estudíante
etorpíde
etxé-bíttarte
etxeurren
éule
eún-píeza
euskáldun
euzki-gorde
ezebezítos
ezíbako
ezkil
ezpada
ezta baida
enbído!. (c). Envite de dos tantos que hace un jugador de mus. —Enbido! —Bi geixao! —Ordago! —Etara. Azen.: énbido ere bai.
enboi, enboixa. komentario 1 enboi, enboixa. izena. (Antzuola) "Lo que queda en en el árbol al cortar la rama." (Izag Antz). enboi, enboixa. izena. (Antzuola) "Lo que queda al cortar desde abajo el árbol." (Izag Antz).
enbusteríxa, enbusterixía. (c). izena. Embustería, zalamería. Arek enbusterixia ugari baiña ezta fixatzekua.
enbustéro, -a, enbusterúa, -ía. (c). adjektiboa. Embustero, -a, zalamero, -a. Sinpatikua eztakitt dan baiña enbusterua beintzat bai.
enda. juntagailua. (Aramaio) Eta. Karlistak pe diferentiek asen, o falanjistak enda zeak, erregien aldekuek.(Orm Aram).
Ik. eta.
endemas. (c). adberbioa. (Eibar) Batik bat, batez ere. Sobre todo. Ez zaittut ikusi gura, endemas eranda zatozenian. (Etxba Eib)
endredadóre, endredadoría. (c). adjektiboa. ENDREADORE. Enredador, -a, azuzador, -a. Zuen mutikua fiña da baiña endredadore xamarra.
Sin. endregatzáile.
endregatzáile, endregatzaillía. (c). adjektiboa. ENDREATZAILLE. Enredador, -a, azuzador, -a. Gure errixa bakian bizi zan endregatzaille ori etorri zan arte.
Sin. endredadóre.
endrégau. aditza. ENDREDAU, ENDREAU. 1. endregau. (a). dio-zaio aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Nahastu (ileak). Despeinar(se). Illiak endregau jatzu jertsia jartzerakuan.
2. endregau. (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Revolver, enredar. Soka guztiak endreau dittue mutikuak./ Etxe guztia endregauta laga dabe.
3. endregau. (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Norbait bide txarrera eraman, gaizki erakutsi, okertu. Liar, enredar a alguien. Eskolan zuen mutikuak beste guztiak endregatzeittu./ Zer, baztarrak endregatzera etorri aiz Bergara, ala?
4. endregau. (b). da-du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Zoratu, burutik egin. Enredar la cabeza, enloquecer. Aspaldixan ziero endregauta dabill./ Mutiko zapu onek burutik endregauko nau.
BURUTIK ENDREGAU, batez ere.
endrégu, endregúa. (c). izena. ENDREDU. Bihalekua. Molestia, lío, enredo. Aurten ezka zuenera etorriko, endregua besteik eztotsueu emungo ainbeste umekin da./ Herentzia kontuak endregu txarrak emoteittue./ Ainbeste endregu artu ta azkenian ezetarako bez. ENDREGUA ARTU edo EMON, batik bat.
ene!. (b). interjekzioa. Interjección que denota extrañeza, susto, etc. Gogoeta tristeak, oroitzapen mingotsak eta horrelakoak adierazten direnean, azkenean du azentua, eta hiru aldiz ere errepika daiteke: Ené, ené, ené! Ezidazu akordau be eraiñ./ Eneee, zenbat sufridutakua dan andra ori./ Urrengo egunian baldauta. Zelako ostikarak eta, zertzuk artu giñuzen guk. Eneee! Cel.
éne ba!. (b). interjekzioa. Ene bada! Harridura espresioa. Ene eta ene baren artean ez dugu ikusten diferetzia nabarmenik. Agian ikusitako edo gogoratutako zerbait denean eragilea, ene soilik esateko joera dago, eta entzundako zerbait —entzun berria— denean, ene ba.