endrégu
endrégu, endregúa. (c). izena. ENDREDU. Bihalekua. Molestia, lío, enredo. Aurten ezka zuenera etorriko, endregua besteik eztotsueu emungo ainbeste umekin da./ Herentzia kontuak endregu txarrak emoteittue./ Ainbeste endregu artu ta azkenian ezetarako bez. ENDREGUA ARTU edo EMON, batik bat.