Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
emun. Ik. emon.
enamórau. (b). aditza. Enamorarse.
-enán be. (c). juntagailua. Baldin ba... ere, badaezpada ere, partizipioari erantsirik. Gaur lotutako garixa mutxurtu ein biako da, lanbrua egiñenan be./ Norbaitt etorrienan be beti eukitzen dot patxar botillia.
enano-gaztaiña. Ik. indí-gaztaiña.
enbarazáda. (b). adberbioa. Haurdun. Ik. áurdun, estadúan.
enbidioso. Ik. inbirióso, -a.
enbidixa. Ik. inbiríxa.
enbído!. (c). Envite de dos tantos que hace un jugador de mus. —Enbido! —Bi geixao! —Ordago! —Etara. Azen.: énbido ere bai.
enboi, enboixa. komentario 1 enboi, enboixa. izena. (Antzuola) "Lo que queda en en el árbol al cortar la rama." (Izag Antz). enboi, enboixa. izena. (Antzuola) "Lo que queda al cortar desde abajo el árbol." (Izag Antz).
enboi, enboixa. izena. (Antzuola) "Lo que queda al cortar desde abajo el árbol." (Izag Antz).
enbusteríxa, enbusterixía. (c). izena. Embustería, zalamería. Arek enbusterixia ugari baiña ezta fixatzekua.
enbustéro, -a, enbusterúa, -ía. (c). adjektiboa. Embustero, -a, zalamero, -a. Sinpatikua eztakitt dan baiña enbusterua beintzat bai.
enda. juntagailua. (Aramaio) Eta. Karlistak pe diferentiek asen, o falanjistak enda zeak, erregien aldekuek.(Orm Aram). Ik. eta.
endarlai. Ik. irústarbi.
endemas. (c). adberbioa. (Eibar) Batik bat, batez ere.   Sobre todo. Ez zaittut ikusi gura, endemas eranda zatozenian. (Etxba Eib)
endreau. Ik. endrégau.
endredadóre, endredadoría. (c). adjektiboa. ENDREADORE. Enredador, -a, azuzador, -a. Zuen mutikua fiña da baiña endredadore xamarra. Sin. endregatzáile.
endredo, -u. Ik. endrégu.
endregatzáile, endregatzaillía. (c). adjektiboa. ENDREATZAILLE. Enredador, -a, azuzador, -a. Gure errixa bakian bizi zan endregatzaille ori etorri zan arte. Sin. endredadóre.
endrégau. aditza. ENDREDAU, ENDREAU. 1. endregau. (a). dio-zaio aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Nahastu (ileak).   Despeinar(se). Illiak endregau jatzu jertsia jartzerakuan. 2. endregau. (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Revolver, enredar. Soka guztiak endreau dittue mutikuak./ Etxe guztia endregauta laga dabe. 3. endregau. (b). du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Norbait bide txarrera eraman, gaizki erakutsi, okertu.   Liar, enredar a alguien. Eskolan zuen mutikuak beste guztiak endregatzeittu./ Zer, baztarrak endregatzera etorri aiz Bergara, ala? 4. endregau. (b). da-du aditza. ENDREDAU, ENDREAU. Zoratu, burutik egin.   Enredar la cabeza, enloquecer. Aspaldixan ziero endregauta dabill./ Mutiko zapu onek burutik endregauko nau. BURUTIK ENDREGAU, batez ere.