Amaierako A artikulua da eta, beraz, izen arruntak (mendi, etxe...) bezala deklinatuko da: Pagadigorria, Pagadigorriak, Pagadigorriari, Pagadigorrian, Pagadigorriko, Pagadigorritik, Pagadigorrira

GFAtik jasoa. Pagadigorria baserria ere jasota dago. Gaur egun desagertuta dago eta horregatik jasotzen du GFk izen bereko parajea. PAIGORRI ere erabiltzen dute toki bererako.

Amaierako A berezkoa du hitzak eta, beraz, deklinabideko kasu guztietan mantenduko du: Maurketa, Maurketak, Maurketari, Maurketan, Maurketako, Maurketatik, Maurketara

GFAtik hartua.

GFAtik hartua. Mendikat-en ere badator eta dio bertan Arribiribilletako tumuloa dagoela:  "El largo cordal de Irukurutzeta se inicia en Maltzaga ( 85 m ) y se eleva rápidamente hasta la cumbre de Muneta o Kortazar ( 749 m ). El cordal de cimas sigue de una forma bastante regular y comienza a elevarse más notablemente en Atxolin ( 848 m ), a la que sigue la triple cima de Irukurutzeta. Las cimas se denominan, de Oeste a Este : Kurutzebakar ( 902 m ), la más elevada con un túmulo, Kurutzezarra ( 897 m ), en el centro, con el dolmen de Arribirilleta en su cima y un túmulo ( Irukurutzeta ) en el colladito que lo separa de la siguiente cima, e Irukurutzeta ( 898 m )."

Katastroan ez dator eta ahozko lekukotzarik ere ez da jaso.

GFAko B5Mn Korostegi. Kokapena ere handik hartu dugu baina katastroan ez dator kokapen horretan halako izenik. B5Mn baserri desagertuen tokiak markatu ohi dituzte paraje gisa. Kasu honetan ere hala egina ote da. Hala bada, kokapena okerra.

Orain kokatuta dagoen tokian bada Kostei deitzen den parajerik?

GFAko B5Mn jasotakoa da Gipuzkoako Karta Arkeologikoan jasota datorren forma. Hala ere, megalitoak arautzeko finkatutako irizpideak kontuan harturik izen hori moldatzea erabaki dugu.

Kasu honetan, hainbat osagai dituen izena izanik, pentsatu dugu erabilera traketsekoa izan litekeela dauden moduan emanda: "Buruhezur bat aurkitu zen Kerexetako hegiko iparreko tumuluan" Hori dela eta, Euskaltzaindiaren aldeko irizpenarekin, erabaki da lehenengo bi elementuak lotzea eta oronimian beste kasu batzuetan erabiltzen den baliabide bat erabiltzea. Izan ere, Bergarako toponimian sarri agertzen dira honelakoak: Epelegaña bekoa, Iruaitzeta bekoa, Luberri goikoa...

Amaierako A artikulua da. Beraz, lekuzko kasuetan, NON kasuan izan ezik, galdu egiten du A hori. Bestalde, hitzak lehendik -KO baduenez, NONGO kasuan ez da KO errepikatzen. Hala, beraz, honako hau da erabilera egokia: Kerexetaegi hegokoan bizi naiz, Kerexetaegi hegoko lagunak ditut, Gure ama Kerexetaegi hegokoa da, Kerexetaegi hegokotik etorri naiz, Kerexetaegi hegokora noa... Ostera, okerrak dira honelakoak: *Kerexetaegi hegokoako lagunak ditut, Gure aita *Kerexetaegi hegokokua da, *Kerexetaegi hegokoatik etorri naiz, *Kerexetaegi hegokoara noa

GFAtik hartua.