Hiztegia
tanganillo, tanganillua. izena. "Ehiza-sasoian txakurreri saman ipintzen jakuen egur zatixa. Tanganillo. Hanketan jotzen detse eta ezin dabe aintxintxiketan egin." (SB Eibetno)
tankéra, tankería. (c). izena. Antza, itxura. Traza, parecido, forma. Bertsolari tankeria artzen dostat./ Eta ik ze tankera artze jak asunto oni, ba?/ Astua dibujau naixan nabill baiña etxat tankeraik emuten. TANKERIA ARTU edo EMON, batik bat.
Ik. ítxura, tráza, antz, taju.
tánta, tántia. (a). izena. TANTAKA, TANTAKIE (LEIN.). Gota. Euri-tantak asi die./ Txorro ori tantia darixola dago.
tántaka. (a). Tantak erortzen.
Txorrua tantaka dago. Ik. tantán.
tantái. TANTEI. 1. tantái, tantáixa. (d). izena. Zuhaitz luzea eta lerdena, lepatu gabekoa. Baita gorantz zuzen hazten den adar luze eta sendoa. Ori danoi ei zan paga-tantaixa, dana pagua; egurra ei zan ori ikusgarrixa. Erri-basuak. Debekauta egote i zan egurra botatzia permiso barik. Hil. Ik. pago-lízar, -lizar. 2. tantái, tantáixa. (d). izena. Baldoa, enbor puxketa dezentea, beheko sutarako, baldotarako edo edozertarako erabilia. Pedazo de tronco que se echaba al fogón, se utilizaba como soporte para partir leña, etc. -Tantaixa balduai esate jakok. Leno, beko sua zeuanian, tantaixa, aundi samarra zanian. Ik. báldo, pago-tántai. 3. tantái, tantáixa. (d). izena. Babak, berakatz-sortak eta abar esekitzeko ganbaran goiagatik medialinara botatzen zen egurra. Teillatu azpixan jeneralian len babia ta asko izeten zan etxian sekatzeko, da tanteixak esaten jaten arei. Benito. Sin. ága.
tantán, tantána. (c). onomatopeia. Goteo. También gotera débil. Tantana ze dan? Ikusten dok? (tantaka dagoen txorroa seinalatu dit) Oixe./ Ittuiña be aundixa ero ezpaldin bada eta tantia bakarrik baldin bada, tantana. Klem./ Ganbaran tantana dago ta teillatura igo biako da. Ik. ittúiñ, txitxiñ.
tantíau. (c). du aditza. Tantear. Etxakixat naiko daben baiña ik tantiaik disimuluakin./ Ori gu tantiatzen dabill.
tantiúan ibilli. (c). esapidea. Tantiatzen jardun. Nundik erren itten doten tantiuan dabill.
tánto, tántua. (a). izena. Tanto, cada punto, en un juego o deporte. Oso politta izan zan azkenengo tantua.
tanto, tántua. (c). izena. Arropa baten punto, mantxa edo apaingarri biribila. Soiñoko bat tanto gorrixekin, oso politta.
tántodun, tántoduna. adjektiboa. Apaingarri edo tanto biribilak dituena, jantzia gehienetan. Alkondara tantodun zatar batekin zoian.
tántora lan eiñ. (c). esapidea. Sistema de trabajo que consiste en cobrar en proporción al trabajo hecho, según contrato estipulado; normalmente un porcentaje de las ganancias. Jornalan lekuan, onenbeste lan eitten dozu ba... onenbeste pagatzen dotsut, osea tantora. Zuk eztaukazu jornal fijua; tantora zabitz. Klem./ Oingo basomutillak tantora eitten juek lan: piñuixa bota ta balixuan ainbesteko bat erendako. Ik. áinbesteko bat.
1. tápa, tapía. (a). izena. Tapa. Gurdiarenak AURREKO TAPA eta ATZEKO TAPA. Leihoarenak BENTANA-TAPA, behien askaurrekoak GANAU-TAPA. tapak egon. (b). esapidea. Kaletarrek "tapak daudela" diote urak norbera kubritzen duenean. Kontuz Bolintxoko presan, tapak dare ta.
tapa-tapa. (b). onomatopeia. Oinez pauso normalean. Uberatik bueltia ein ddou tapa-tapa./ Ale, jaiki tta etorri tapa-tapa. Ik. taka-taka, táparra-táparra.
2. tápa!. (c). interjekzioa. Orduantxe, bertan, hantxe bertan. intj. que significa en ese preciso momento, allí mismo. Kamiñuan buelta artzen niarduala, tapa!, ertzaiñak parian.
Ik. taka!, tak!.
tapáboka, tapábokia. (b). izena. TAPÁOKA. Bufanda. Zelako tapaoka politta daukazun.
Orain bufanda gehiago. Etim.: tapa+boca.
táparra-táparra. (c). adberbioa. Oinez pauso normalean ibiltzearen onom. Ez, naixao dot oiñez joan; taparra-taparra orduerdi baiño len naiz etxian./ Bixok taparra-taparra etorri ga kontuak esanaz. Ik. taka-taka, tapa-tapa.
tapáu. 1. tapáu. (a). da-du aditza. Tapar(se). Ik. apurtu, estali. 2. tapáu. (c). aditza. Herri kiroletan, bestearen marka hobetu. Iria tapau baietz! Sin. ondu.
tárdantza, tárdantzia. (c). izena. Tandanza. Tardantza barik etortzeko esan dotset, baiña ikusi ze ordu dan.