tantái
tantái. TANTEI. 1. tantái, tantáixa. (d). izena. Zuhaitz luzea eta lerdena, lepatu gabekoa. Baita gorantz zuzen hazten den adar luze eta sendoa. Ori danoi ei zan paga-tantaixa, dana pagua; egurra ei zan ori ikusgarrixa. Erri-basuak. Debekauta egote i zan egurra botatzia permiso barik. Hil. Ik. pago-lízar, -lizar. 2. tantái, tantáixa. (d). izena. Baldoa, enbor puxketa dezentea, beheko sutarako, baldotarako edo edozertarako erabilia. Pedazo de tronco que se echaba al fogón, se utilizaba como soporte para partir leña, etc. -Tantaixa balduai esate jakok. Leno, beko sua zeuanian, tantaixa, aundi samarra zanian. Ik. báldo, pago-tántai. 3. tantái, tantáixa. (d). izena. Babak, berakatz-sortak eta abar esekitzeko ganbaran goiagatik medialinara botatzen zen egurra. Teillatu azpixan jeneralian len babia ta asko izeten zan etxian sekatzeko, da tanteixak esaten jaten arei. Benito. Sin. ága.