Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
konpóndu
kontéstona
konpóndu. 1. konpondu. (a). du aditza. Arreglar. Biar kotxia konpontzera eruan biot. 2. konpondu. (b). da aditza. Arreglarse, amoldarse. Ze moduz konpontzen zate bi umekin?/ Erentzia asuntuan konpondu ezindda dabitz. Ik. jirau, manejau, moldau. itzuli. Ik. itxúli. 3. konpondu. (c). da aditza. Maite harremanak euki, ezkutukoak batik bat. Sankristauan andriakin konpontzen zala zabaldu zuan./ Etzekizun ala? Orrek alkarrekin konpontzen die.
konpónketa, konpónketia. (b). izena. Componenda, arreglo. Oso konponketa txarra dauka aberixa orrek./ Uste dot konponketa batera aillegauko gala. Ik. arréglu.
kónpontxo egin. (c). esapidea. Elkar hartu, ezkutuko tratua egin. Kontratitistia eta aiuntamentuko enpliaua konpontxo eindda zeren, itxuria.
konpontzáille, konpontzaillía. (b). izena. Zerbait konpontzen duena.   Componedor, reparador. Len telebisiño konpontzaillia etorri da.
konportia
© Asier Sarasua
kónporta, kónportia. (c). izena. PÓNPORTA. Antepara; errotak ondo-ondoan eukitzen duen ur-depositoa.   Depósito, presa, de agua del molino. Jausi nok lur da guzti, ponportara. (Anizetaren iloba). Ik. albóate.
kónpota, kónpotia. (a). izena. Compota.
kónpra, kónpria. (a). izena. Compra. Ik. erósketa.
konpradóre, konpradoría. (b). izena. Comprador. Etxia saltzeko dauke baiña itxuria etxakue konpradoreik agertzen. Ik. erostéille, merketári.
konprendídu. (a). du aditza. Comprender. Ari be konprendidu ein bia jako.
konprómiso, konprómisua. (a). izena. Compromiso.
konsegídu. (a). du aditza. Conseguir. Ik. eskurátu, zuzendu.
konsékuentzia, konsékuentzia. (a). izena. Consecuencia. Zelako konsekuentziak ekarri zittuan gerriak. Sin. óndoren.
kónserba, kónserbia. (a). izena. Konserbatutako jakia.   Conserva. Dana konserbia besteik ezkiñuan jaten.
konsérbau. (a). da-du aditza. Conservar-se.
konsólau. (a). da-du aditza. Consolar-se.
konsúelo, konsúelua. (a). izena. Consuelo.
kontáu. (a). du aditza. Contar. komentario 1 kontáu eziñála. (c). esapidea. Kontatu ahal izateko baino gehiago. Ferixan ardi asko zeuan, da txala, berriz, kontau eziñala.
konténtau. (c). da-du aditza. Contentar(se). Gaurko umiak eztie errez kontentatzen. Janari batzuek, gaztaiak adibidez, lehorra eta gozoa bada, erraz kontentatzen dutela esaten da, apurtxo batek gustora uzten duela. Elusuko gaztai onek utsa zatikin kontentatzen dau.
kontéstau. 1. kontéstau. (a). du aditza. Erantzun.   Contestar, responder. Preguntau dostanian eztok jakin ze kontestau. Ik. erantzun. 2. kontéstau. (b). dio aditza. Haur edo gaztetxo batek, jeneralean, guraso edo nagusi bati modu txarrez erantzun edo kontra egin.   Dar malas contestaciones o discutir un menor con sus padres u otras personas mayores. Esandakua eizu ta ezidazu neri kontestau!/ Orrek eztakizu zela kontestatzen jaon bere aittai.
kontestazíño. izena. 1. kontestaziño, kontestaziñúa. (a). izena. Erantzuna.   Respuesta. Lana eskatu dau baiña datorren urterarte eztotse emongo kontestaziñua. Ik. erantzun. 2. kontestaziño, kontestaziñúa. (b). izena. Erantzun txarra; gazteek nagusiei emandakoa, batik bat.   Mala contestación, de jóvenes a mayores, sobre todo. Baiña gure neskatilla txepel orrek zelako kontestaziñuak emuteittuala./ Aittajunai ezixozu geixao emon kontestaziñoik. Ik. kontéstau.