Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
ézta. 1. ezta. (a). juntagailua. Tampoco. —Badakizu inglesez? —Ez. —Eta frantsesez? —Ezta. éztako, éztakua. (c). Gabekoa, honelako esaldietan:. Sekula ezautu eztako udia egin dau aurten./ Sekula ibili eztakua be ezta komeni lan orretarako. Ik. béstek éztakotan ibilli. 2. ezta... be. (a). juntagailua. Ni. Eztot nai telebisiñoik ezta erregalauta be. Ezta soilik ere bai, horrelakoetan: Enitzake udan Madrillera joango, ezta... 3. ezta izango!?. (b). esapidea. Harridura adierazten duen esapidea. Ene ba. Ezta izango!?
ezta baida. (d). Eztabaida.   Discusión. Ia galdua, diskusiño esaten baita egun. Iñoiz ba, bik gonbestaziño bat badauke, ezta baida bat pe, Bi hitzetan, ikusten denez. Ik. ezbai.
eztáka, eztakía. (b). izena. Espina, púa, pincho. Errenka dator, eztakia sartu jako orpuan da. Kalean "pintxua sartu" entzun izan da gazteen artean. Ik. alánbre-eztáka, arantza.
eztakádun, eztakadúna. (c). adjektiboa. Eztakak dituena.   Que tiene pinchos. Alkazia adarra eztakaduna da. Ik. alánbre-eztáka.
eztánbedar. 1. eztánbedar, eztánbedarra. (d). izena. EZTANBEAR. Daratulu txikia, esku bakarrez erabiltzekoa.   Taladro pequeño para madera. Txikixa izeten zan esku bakarrakin ibiltzekua, aura eztánbedarra. Esku batekin ibiltzeko, daratillo txikixa esatia moduan. Don. Batzuetan EZTANBEDAR eta bestetan EZTANBEAR ulertzen zaio. Pasadizo hau kontatu digu: Ferreterúa, Emilio Mujika zarra. Gure Ameriketan il zan tio jun ei zuan, mutill gaztia, ara, da etxian esanda aittak: "Ekarrik Emilionetik eztanbedarra". Jun da: " Ik. berbíkiñ. 2. eztanbedar, eztanbedarra. (Eibar) SB E. "Formón.   Egurrari zuluak garbitzeko erabiltzen dan erramintta zorrotza." (SB Eibetno).
éztarri, éztarrixa. (a). izena. Garganta. eztarriko erre, eztarriko erria. izena. "Eztarrian traba.   Picor. Eztarrixa katarruakin-da lotuta eoten da, karraskara bat iñ, da librau itten da, ba oixe da eztarriko erria." (Lar Antz). eztárriko lákar, eztárriko lakárra. (c). Eztarria pittin bat hartuta dagoenekoa.   Irritación leve de la garganta, flema. Eztarriko lakarrakin nabill. Ik. lákar. eztárriko miñ, eztárriko miña. (a). izena. Dolor de garganta. Ze da ona eztarriko miñandako? . eztárrixa itxi. (b). aditza. Ponerse ronco. Atzo zerbeza otza eran da gaur eztarrixa itxita daukat.
eztarri-gilíxa járri. (d). zaio aditza. Eztarria itxi.   Ponerse afónico. Eztarrixa itxitta. Gero esaten juau “eztarri-gilíxa jarri jatak” ero “afoniko najak”. Don. Ez diot besteri entzun.
eztégu, eztéguak. (c). izena. Ezteiak.   La boda y los posteriores banquetes. Len ezteguak iru egun irauten zeben. Pluralean ia beti. Orain boda entzuten da. Ik. árrio, oillo-eztégu.
eztégu égun, eztégu egúna. (c). izena. Eztei eguna.   El día de la boda. Oinddio orrek baietz eztegu eguna baiño lenao asarretu.
ézten.
© Jaione Isazelaia
1. ezten, ezténa. (c). izena. Burdinazko ziri zorrotza.   Lezna, punzón. Ganaua aizatzen zanian eztena sartze jakon errebentau etzeiñ. Akuluarenari AKULU-PUNTA deitu ohi zaio, baina sartuixok eztena ondoraiño, ia mobitzen dan eta horrelakoak entzun daitezke. Ik. abárka-ézten, aizáu.
2. ezten, ezténa. (c). izena. Aguijón de un insecto. Erliak eztena sartzen botsu ikusikozu. Sin. mízto.
eztenbiribil, eztenbiribilla. (d). izena. Zirkunferentziak marrazteko erabiltzen den tresna.   Compás. Konpasa esate jau, baiña eztenbiribilla da ori. Martin. Sin. konpás.
ézti, eztíxa. (a). izena. Miel. eztibitsetan bizi. (c). esapidea. (Eibar) "Oso pozik, inongo ardura barik bizi. Eztibitsetan dabill zuek amendik zaran artian.
eztíttu. 1. eztittu. (d). du aditza. Fruta arbola bat txertatu, mentatu.   Realizar un injerto en un árbol. Joan dan neguan eztittutako madarixak kale ein ddabe. Sin. mentáu. eztitzéke, eztitzekía. (d). adjektiboa. Eztitu, mentatu gabekoa.   (Arbol) bravío, sin injertar. Txori-keixak arbola eztitzekiak die. Sin. mentatzéke. 2. eztittu. aditza. "Ensamblar, juntar. Egur bi, haga edo ohol bi, josi, alkartu." (SB Eibetno).
éztul, eztúla. (a). izena. Tos. Badaukat eztul bat... Ik. kukúrruku-éztul.