1. eztittu
1. eztittu. (d). du aditza. Fruta arbola bat txertatu, mentatu. Realizar un injerto en un árbol. Joan dan neguan eztittutako madarixak kale ein ddabe. Sin. mentáu. eztitzéke, eztitzekía. (d). adjektiboa. Eztitu, mentatu gabekoa. (Arbol) bravío, sin injertar. Txori-keixak arbola eztitzekiak die. Sin. mentatzéke.