Adjektiboak
barriketalári, barriketalaríxa. (c). adjektiboa. BARRIKETÁTSU, BARRIKETOSO, -A. Jarduntsua. Hablador, -a. Langile ona da, baiña barriketalarixa be bai.
Ik. barrítxu, berbátsu, jardúntsu.
basáko, basákua. (d). adjektiboa. (Eibar) Basatia. "Montaraz. Alperrik kalera etorri eta kalian geldittu, basako aundi bat izan zan beti.
3. bastante, bastantia. (d). adjektiboa. Dezentea, hobea. I baiño bastantiagua dala pentsatzen jatak. Horrelako esaldiren baten entzun dugu bakarrik.
bastíki, bastíkixa. (d). adjektiboa. (Eibar) BASTÓKO. Ahozikina, berba gordinak esaten dituena. "Se dice de los malhablados. Dotoria baiña bastiki aundi bat berbetan./ Ixildu zaittez, bastokó, alako gauzarik esan barik!
1. básto, bástua. (b). adjektiboa. Ordinario, -a, grosero, -a. Piñu egurra oso bastua da mueblegintzarako./ Bastokerixak esaten dittuana, gizon bastua. (Etxba Eib)
Zerbait kalitate txarrekoa denean esan ohi da eta baita berdekeriak edo «fintasun» gutxiko gauzak esaten dituenengatik. Azen.: bastúa ere bai.
bastokóte, bastokotía. (d). adjektiboa. Basto samarra. Txapardua (gaztaina mota bat) bizkeixa ta baiño bastotxuaua zala uste juat, enajak gogor itteko baiña. Bastokotia, ipurdi aundixakin da. Klem.
baztar-naástaille, baztar-naastaillía. (c). adjektiboa. Liante, embrollador. Bere denpora guztian izan dok baztar-naastaille bat.
Baita baztarrak-naastaille. Ik. naastáille.
2. bedar, bedarra. (d). adjektiboa. (Eibar) Meharra, estua. "Estrecho. Onerako bidia oso bedarra; txarrerakua zabala.
2. bedinkatu, bedinkatúa. (c). adjektiboa. Dontsua (zentzu peioratiboan). El dichoso. Ixillik egon ari txorimalo bedinkatuoi./ Etzuan bela eittekua autobia bedinkatua./ Asto berinkatua, sinistu eitten dok gaiñera. (SM Zirik)
3. bedinkatu, bedinkatúa. (d). adjektiboa. Ederra, bikaina (adkor.). Hermoso, -a. Aurten lekia bedinkatua dator ba./ Aretxek pe umia bedeinkatua dauke ba.
begíbakar, begíbakarra. (c). adjektiboa. Tuerto, -a. Begi bakarra izan arren perretxikutari amorratua zan.
Tuerto esaten da gehiago.
begíbiur, begíbiurra. (c). adjektiboa. Begi okerra. Bizco, -a. Bata bizarduna zan da bestia begibiurra.
Sin. begíoker.
1. begíerre, begíerria. (c). adjektiboa. Begi tristeak eta gorrixkak dituena. De ojos legañosos. Eztok ezautzen Julio? Bai, flakozta begierre bat. Ik. betéxkel.
begílarri, begílarrixa. (c). adjektiboa. Begi urduriak, ageriko zaintxoekin, irtenak eta txikiak, distiratsuak... dituena. Se dice de las personas de ojos nerviosos, salientes y pequeños, con venillas, etc. Aren anaia ezautukozu, begilarri altu bat.
Baita, adibidez, gripealdi baten ondoren geratzen diren begiei, begi larrixak.
1. begíluze, begíluzia. (b). adjektiboa. Jakiei, arropei, etab. gutiziaz edo inbidiaz begiratzen diena. Persona con tendencia a mirar con ansia, ciertos alimentos, vestidos, etc. Ume ori janakin oso begiluzia da, baiña jateko orduan mizkiña.
2. begíluze, begíluzia. (c). adjektiboa. Kontakatilu zentzuan, eta baita "policia secreta"-ren euf. gisa ere entzun izan da. Kontuz, begiluziak jabitzek errixan-da.
békarti, békartixa. (c). adjektiboa. Bekarrak izan ohi dituena. Legañoso, -a. Anai-arreba guztiak die oso bekartixak./ Zu txikittan oso bekartixa ziñan.
1. bel-beltz, bel-beltza. (b). adjektiboa. BAL-BALTZ. Muy negro. Zelakua zuan neskia? Plazentziako kaleko zenbait lekutan /s/ erabili ohi dute /ts/ eta /tz/ren ordez).
Nahi izanez gero, bilatu berriro.