Hiztegia
pa
pago-azi
pála
pando
paputz
paretako sorginkerixa
párroko
pásano bédar
Paskua San Martingo
patatazittáko
pausúan
Péllo
pepita
perréjill
petátxu
pikadúra
Pikúlitta
pínpiño bédar
píñudi
pipártu
pítxi
plána
Plazentzia
pol-pol
pórrot eiñ
pót eiñ
potrojórra
pozu
prensáu
prímizia
próiektu, -o
pulmóiko
puntapalétau
purúan
putzúsaiñ
pago-azi
pála
pando
paputz
paretako sorginkerixa
párroko
pásano bédar
Paskua San Martingo
patatazittáko
pausúan
Péllo
pepita
perréjill
petátxu
pikadúra
Pikúlitta
pínpiño bédar
píñudi
pipártu
pítxi
plána
Plazentzia
pol-pol
pórrot eiñ
pót eiñ
potrojórra
pozu
prensáu
prímizia
próiektu, -o
pulmóiko
puntapalétau
purúan
putzúsaiñ
puntokruz, puntokruza. (a). izena. Punto de cruz. Ezkondu zanerako ein zotsan, oso kuadro politta pasillorako puntokruzian. Arizko telak sobrak eta danak eitten zittuan, kuadruak puntokruzian. Maria. PUNTOKRUZIAN, batik bat. Sin. krúzetan.
púntu. 1. púntu, púntua. (a). izena. Punto (de costura, sutura, ortográfico, geográfico, comida, etc.). Iru puntu emun dotse bekokixan.
púntua eiñ. (b). Hacer punto, tricotar.
Eskutako lana. Puntua eittia be bai. Puntua eitten jardun dau, eskutako lanian jardun dau, eskutako lana eitten. Don. Ik. éskutako lan. 2. púntu, púntua. (a). izena. Punto. Lenenguagandik bi puntura doia Reala.
1. puntúan. (b). PÚNTTUAN. Karta-joku ezaguna. Al punto. Etxokon Antoniri eztotsa iñok irabazten puntuan./ Punttuan jokatukou? Azentua bietara: puntúan edo púntuan.
2. púntuan. (b). adberbioa. Orain dela gutxi. Hace poco. Puntuan ikusi dot zure ama./ Ointxe puntuan ein ddau diar Belenek.
OINTXE PUNTUAN, adierazkortasun handiagoa eman nahi denean. puntúan beiñ. (c). adberbioa. Sarri. Con frecuencia. Nik aura puntuan beiñ ikusten dot mozkortuta./ Fubolista ori puntuan beiñ jaok lurrian. Goiko esaldien antzeko testuinguruan, batik bat. Sin. takían potían. puntúan-puntúan. (c). adberbioa. (adierazkorra.) Sarri. A menudo. Errotiak bi arri, bata azpittik, bestia gaiñetik; arek pikau ein biar puntuan-puntuan. Aniz.
púntuko. (c). adberbioa. ANDIK PUNTUKO. Berehala, baina beti lehenaz. Enseguida, al instante, pero siempre referiéndose al pasado. Lenengo tiro bat entzun zan eta puntuko beste bat./ Gizona il eta andik puntuko il zan andria./ Etxetik asarre urten zan da andik puntuko or dator diru eske, etxetik badoiala ta.
púñeta, púñetia. (c). izena. (arrunkeria.) Puñetas. Ezixok kasoik eiñ, gizurra ta puñetia besteik etxaukak eta.
ze puñeta!. (b). interjekzioa. Qué puñetas! Berak ein daixela, ze puñeta.
púpu, pupúa. (a). izena. (haur hizkera.) Mina. Dolor. Nun daukazu pupua, maitte? Pupua (mugatua) ia beti.
Bot xentimoko pupua eta amar duroko trapua. (b). esaera. . (haur hizkera.) Min txikiari benda edo sendagai handia jartzen zaionean esana.
purgazíño, purgazíñuak. (c). izena. Gaitz sexuala. Blenorragia, purgaciones. Purgaziñuak pasauta dago.
púro, -u, púrua. (a). izena. ZIGARRO PURU, -O. Erretzeko zigarro-puroa. Puro. Adinekoek ZIGARRO-PURU.
púrra!. 1. purra!. (b). interjekzioa. Voz con la que se llama a las gallinas. Oilluei artalia emon bia jakuenian, purra!, purra!, eiñaz diar eitte jakue. Ant. úxa!. 2. purra. izena. Oiloa, haur hizkeran.
púrrut. (c). onomatopeia. Puzkerraren onomatopeia. Egun guztia zabitz purrut eta purrut. Ik. parrát!.
purrutéro, purruterúa. (b). adjektiboa. (haur hizkera.) Puzkartia, haurren artean gehienbat. Pedorrero, -a; entre niños, mayormente. Kakaiñero!, purrutero! joan emendik! Ik. puzkárrontzi, puzkárti.