Hiztegia
marí-zíkiñ, marí-zíkiña. (c). Sucia, marisucia. Baiña zetan zabitz or, mari-zikin, eskuak iriñetan sartuta./ An, badator gure mari-zikin soiñoko guztia lokatzatuta. komentario 1
márka. 1. márka, márkia. (b). izena. Marca, señal. Antiajuak markia eitten doste surrian. Ik. ankámarka. márka txarrían. (d). esapidea. Ibilera, jira, txarrean. Antxe asi ei eben bizimorua lapurretati. Gero ba, etxetan sartu, txala saltzen zanian-da bidera ertenda ta, marka txarrian. Hil.
markia izan. (c). esapidea. (adierazkorra.) MARKIA BOTA. Haundia, gogorra izan, bota. Markia da gero beti berandu ibili biarra./ Gatzan ordez azukarra ekarri? Ik bota dok markia.
2. marka, márkia. (b). izena. Norgehiagoka bateko emaitza hoberena. Marca, record. Perurenan markak tapatzen asitta dare. MARKIA TAPAU edo ONDU. Ik. ondu. markatik fuerako, markatik fuerakua. (c). esapidea. Oso ona, bikaina. Iezko ardaua ona zuan, baiña aurtengua markatik fuerakua. komentario 1 3. marka. Ik. márko.
markáu. 1. markáu. (c). du aditza. Markak egin, gero lan edo zeregin batean gidari izango direnak. Hacer marcas, señales que sirvan de guía. Soua markau bia da artua sartzeko./ Kanpofubola markatzen ziarduan atsaldeko partidurako. 2. markáu. (c). da-du aditza. Urratu. Arañar(se). Kotxia markau dot garajetik etaratzerakuan./ Gure mutikua markauta etorri da burrukan eindda.
markeríxa, markerixía. (a). izena. Ate eta leihoen armazoiak. Marquería. Gaztaiñia, ba markerixia ta suelua. Lar.
komentario 1
markí-mádari, markí-madaríxa. (c). izena. Madari mota bat, ale handikoa eta urtsua. komentario 1 Ik. madári.
Markíña Etxébarri. (d). toponimoa. Etxebarria, Bizkaiko herria. Markiña Etxeberriko Joxepa Ramona, ezer ez emoteko baiña borondate ona. (c). esaera. Norbaitek borondatea bai, baina ematekorik ez duenean esana, trikitixa kopla zaharra gogora ekarriz.
1. márko. 1. márko, márkua. (c). izena. MARKA, -IA. Bi edo hiru hortzeko zurezko tresna, soro landuan markak egiteko erabiltzen dena, gero artoa, patatak, etab. ilaran zuzen sartu ahal izateko. Aparato para marcar labradíos. Illaria zuzen eruateko markua pasau bia da. MARKUA PASAU egiten da. Ik. artámarko, azátz. 2. márko, márkua. (b). izena. Marco de puerta, ventana, cuadro. Egurrezko markua ipiñi bia jako kuadro oni. Eta ate-marko, bentana-marko, etab.
2. márko, márkua. (b). izena. MALKO (D). Malkoa. Lágrima. Malkua da, berez daonian, tanta bat daonian, malkua. Don.
Gehienetan negar-marko.
marmarreta, marmarretia. izena. "Jardun arina eta etengabekoa. Arek eruan dau marmarretia." (Lar Antz). komentario 1 Ik. mormóxeta.
mármintt, marmíntta. (b). izena. MARMITT, MARMINTTA, MARMITTA. Marmita. Astua ipursaltoka asi zan da marmintt guztiak lurrera. MARMITT ere entzun daiteke eta baita /a/ organikoz ere: MARMINTTA, -ía, MARMITTA, -ía. Sin. kantina (Eib.).
marmittáko, marmittakúa. (b). izena. MARMINTTÁKO. Atun, patata eta abarrez egindako lapikokoa. Guazen Ondarruara marmittakua jatera.
márrajo. 1. márrajo, márrajua. (d). adjektiboa. Azeria, maltzur samarra. Arekin etzaittez fixau, marrajo samarra da eta.
komentario 1 2. marrajo, marrajua. izena. (Oñati) Aihotza. Ik. aizótz.
marra-márra jan. (b). esapidea. Zarata eginez jan; ohizkoak ez diren gauzak jatean esan ohi da. Comer produciendo ruido; dícese, sobre todo, cuando se comen cosas que no son normales. Mutikuak marra-marra jaten zittuan sagar berdiak. Gaztaina gordinak, ogi sikua eta horrelakoak. Ik. karra-kárra jan.
marraskáldu. (d). da aditza. MARRASKIAU (ANTZ.). Marraskal bihurtu. Volverse flaco, esmirriado. Iñaxi marraskiau in da dezente.