márka
márka. 1. márka, márkia. (b). izena. Marca, señal. Antiajuak markia eitten doste surrian. Ik. ankámarka. márka txarrían. (d). esapidea. Ibilera, jira, txarrean. Antxe asi ei eben bizimorua lapurretati. Gero ba, etxetan sartu, txala saltzen zanian-da bidera ertenda ta, marka txarrian. Hil.
markia izan. (c). esapidea. (adierazkorra.) MARKIA BOTA. Haundia, gogorra izan, bota. Markia da gero beti berandu ibili biarra./ Gatzan ordez azukarra ekarri? Ik bota dok markia.
2. marka, márkia. (b). izena. Norgehiagoka bateko emaitza hoberena. Marca, record. Perurenan markak tapatzen asitta dare. MARKIA TAPAU edo ONDU. Ik. ondu. markatik fuerako, markatik fuerakua. (c). esapidea. Oso ona, bikaina. Iezko ardaua ona zuan, baiña aurtengua markatik fuerakua. komentario 1 3. marka. Ik. márko.