Hiztegia
erróbakar, erróbakarra. (c). izena. Erro bakarra duen aberea. Behi edo ardiez, batik bat. Osatu oso gutxi e; geratzen die erro barik. Makiña bat ardi egoten da errobakarra. Luis.
Zenbait baserritarrek elkarri adarjoka, berdekerian dabiltzanean: Onek, errobakarra izan arren, esne ona emongo jok. Zakilagatik, jakina.
errobéro, erroberúa. (c). izena. ERREBÉRO. Egosi gabeko esne jaitsi berria. Leche recién ordeñada y sin hervir. Erreberua dok esnia jatxi berrixa egosteke. Don.
erroeta, erroetie. izena. (Aramaio) Erregutada, ogi-xerra. Ogixe zer?, olako erroetatxo bat, da bera artue ta, ez ogixe.(Orm Aram).
errogátiba, errogátibak. (c). izena. ERREBÁTIBA. Rogativas. Sikutian kontra errogatibak onak izango die, baiña erregadixua askoz txarraua ez.
Don.k eta adineko askok errebátiba diote.
erróiba, erroibía. (c). izena. Mastitis, mamitis, endurecimiento de las glándulas mamarias en las recien paridas. Beixa erroibiakin daukau ta urberuakin kurioso kurioso garbittu bia jako./ Erroibia beste bat, txarrena, “mamitis”. Errepeko infeziñua. Enr. Behiak, ardiak, etab. Pertsonez ez da esaten, normalean. ERROIBIAK ELDU edo OBATU, batez ere.
. (c). izen propioa. Roque. Aspaldixan etxuat Agarregoiko Erroke ikusi. r-z hasten den izen asko erabili izan da aurrean bokala duela: Errafael, Erremundo, Erroman, Urrufiño...
erromára-lánga, erromára-lángia. (c). izena. Erromarak duen zeharkako esola bakoitza. Cada uno de los travesaños que componen la cancilla. Beixak bi erromara-langa apurtu ta ies ein juan.
Sin. lánga.
érronda, érrondia. (d). izena. Goruetan edo arto-zuritzen, adibidez, jardun ondoren, edota Gabonetan eta beste egun seinalatu batzuetan etxeetan neska-mutilek egiten zuten festa edo parranda aldia. Negu guztia liñua iruten, irun esaten jakon, da juntau andra mordua ta, gero gabian errondia. Errondia ba, etorten zien mutillak ero, ingurutako zerak, eta an andrakumiak egoten zien gorutan egonda, arixa eitten egonda, ta abarketa zarka esate jakon. Aniz./ Errondan eittia ba, fiesta moduan ero, batzuk kantau ta beste batzuk dantzan ein da... Gabonetan be bai. Juntau auzoko danak, gaztiak, etxe baten auts galantakin. Aniz. Benitak afalduta gero egiten den bigarren buelta dela dio. Afalduta gero, soiñua, erromeixia, afalduta gero, bigarren bueltia, erromeixia. Errondia aretxi esaten jakon. Ben. Ik. artózuritze.
errondalari, errondalarixa. izena. (Eibar) Gau txoria, parrandan ibiltzen dena. Gaztetan, errondalari amorratua izandakua zuen aittaitta. (AAG Eibes).
érronka, érronkia. (c). izena. Fanfarroikeria. Bravuconada Pelotari ona izango da, baiña erronka geixegi dauka gauzonerako./ Gaur makiña bat erronka erabili jok Txikik arrixa baietz jaso ta ezetz jaso./ Beti erronkak joten dabill.
Erronka(k) euki, erabili, bota, jo, erronkia darixola ibili... Batzuk erronkia ta beste batzuk pezetia. esaera. "Batzuek dirua eta ondasunak dituztela harro esaten dute, nahiz eta ez eduki; beste batzuek, ordea, nahiz eta isilik egon benetan eduki dauzkate." (Lar Antz).
erronkalari, erronkalaríxa. (d). Erronkak jotzen dituena. Bravucón.
Len erronkalaixak asko zian, oiñ ezta erronkaik joten.
errópa, erropía. (a). izena. Arropa. Ropa
erropa zuri, erropa zuríxa. (c). izena. Izarak, barruko arropak, etab. Erropa zurixa, oekua, ta andrakumien e... —oiñ ezta erueten, baiña— kamixia. Hil.
