Hiztegia
berézko. 1. berezko, berezkúa. (b). izena. Don natural, predisposición. Familixa orrek berezkua dauka dantzarako.
2. berezko, berezkúa. (c). izena. Gorputz azalean sortzen diren garau, ekzema... ezezagun eta iraunkorrak. Decíase de los granos y eccemas malignos y duraderos. Txikittatik berezkua dauka iztarrian.
bergante, bergantia. (d). adjektiboa. (Eibar) SM E. Tunante, golfo. Oin arte nun ibilli aiz, golfo bergante aundixori! (SM Ezten).
bergára bédar, bergára bedárra. (d). izena. . trifolium pratense. Sekula belarra. Trébol. Informante batek bakarrik darabil hitz hau. Besteei ezezaguna zaie. Esan beharrekoa da Goierri aldeko zenbait tokitan izen honekin ezagutzen dutela sekula belarra.
Ik. sekula-bédar.
bergara-mentu, bergara-mentue. izena. (Leintz) Gerezi klase bat.
méntu, méntua. (b). izena. Txertagaia, mentatzeko balio duen lakatza. Ramita de frutal que se injerta en otro. Sagar-mentuak ekarrittut Narbaizatik.
bernamámiñ, bernamamíña. (d). izena. Pantorrilla. Pantorrilla entzuten da gaur, baina Don.k bernamamiñ eta zankumamiñ esan digu
béro. 1. bero, berúa. (a). izena. Calor. béro egon. 1. bero egon. (a). esapidea. Hacer calor. Gaur eztago atzo bezin bero. 2. bero egon. (c). esapidea. Pauso garrantzitsu bat ematear egon. Tabernia ipintzeko bero-bero zeuan orduan.
béro eiñ. (a). Hacer calor. Zelako berua eitten daben. bero-bero egon, jarri. esapidea. Estar, ponerse cachonda/o. Bero-bero jarri nau pelikuliak.
bero-bero eiñ. (b). esapidea. Jipoitu, egurtu.
Mutikua bero-bero eindda bialdu juen obera. beruak egon. (b). aditza. Bero euki.
Egun guztia beruak nago. berúan. (a). adberbioa. En caliente, en momento de acaloramiento. Ezkontzia beruan ein biarreko gauzia dok./ Beruan kristonak esan jotsan da gero damutu ein jakuan.
beruána kendu. (c). esapidea. Restarle lo que tiene de exageración una cosa. Ogei kilo perretxiku topau ei dittu, baiña ori beruana kenduta izango da. Ahoberokeriaren bat esan duenari erantzun ohi zaio. Abereek hil berrian gehiago pisatzen dute eta pisu horri hainbesteko bat kentzen zaio kontuak egiterakoan.
txorixak botatzeko moduko berua. (c). esapidea. Bero handia. Txoriak bero handiaz erori egiten direlako. Gaur txorixak botatzeko moduko berua eitten dau.
2. bero, berúa. (a). adjektiboa. Caliente. Berua da Brasill.
3. bero, berúa. (b). adjektiboa. Hizketan erraz berotzen dena. Acalorado, sanguíneo. Badakik aura zelako berua dan; asarretu jakuan da ixa burrukia.
4. bero, berúa. (b). adjektiboa. Ardoroso, -a. Txingarra baiño beruaua ei dok neska ori.
5. bero, berúa. (c). adjektiboa. Beti beroak dagoena, hotzik pasatzen ez duena. Esperantzako Joxe baiño beruagoik... kriston izotza ta interior utsian.
6. bero! bero!. esapidea. "Caliente-caliente". Jolasetan, zerbaiten bila dabilena ondo doala adierazteko esaten da. Ant. otz!.
beroáldi, beroaldíxa. (b). izena. Momento de acaloramiento. Soiñua joten ikasten gogor asi nitzuan, baiña beroaldixa pasau jatan da ziero lagata jaukat.
berogárri, berogarríxa. (d). izena. Manta, abrigo, cosa que abriga. Otz dago ta berogarrin bat botaizu zure oian.
berói. BERORI. 1. beroi. (c). izenordaina. Berori. Apaiz eta handikiei lehen eman ohi zitzaien tratamentua. Artuko dau be(r)orrek arrautza pare bat./ Neuk pe oixe ikasi neban azkenerako ta neuk pe beroi esate notsen. Beran seme-alabak pe danak beroi esate otsen. Ben.
Osintxun diotenez, Plazentzian gurasoei ere berorika egiten dio askok. berórika. (d). Berori tratamenduaz. Arek txakurrai berorika eta abadiai ika eitten jotsan. berorikada, berorikadia. (d). Berori tratamenduaz eginiko esaldia, umorez. Urrengo egunian juan zan dotriñara eta soltau zetsazen abadiari 2. beroi. (b). izenordaina. Hori, indarturik. Kuriosua don beroi bigote errebittau orrekin. Klem.