Hiztegia
ázkor, azkórra. (d). adjektiboa. Lurrari buruz esaten da hau lehorra dagoenean eta erpilak apurtzen ez direnean labratzerakoan. Dícese que lo está la tierra de labranza cuando ésta queda reseca. Don.
azkúra, azkuría. (a). izena. Hazka egiteko gogoa. Ganas de rascarse. Buruan azkuria daukat. Ia zorrixak dauzkaten...
azóka, azokía. (d). izena. Mercado de abastos. Azokía len asko esaten zuan. Azokia, Bergaan alako egunetan dok azokia. Don. Galduta egon den hitza, berriro batuaren bidez berpizten ari dena.
Sin. merkáu.
ázpi. 1. azpi, azpíxa. (a). izena. Beheko partea. La parte inferior. Kotxe orrek azpixa ondatuta dauka.
Lekuzkoetan: azpixan, azpittik, azpira... azpikúaz góra. 1. azpikuaz gora. (b). adberbioa. Buelta emanda.
Platerak azpikuaz gora jarri sagar erriak jateko. 2. azpikuaz gora. (c). esapidea. Patas arriba. Guardazobillak etxe guztia azpikuaz gora laga doskue. Sin. ankázgora. 2. azpi. (a). adberbioa. Lekuzkoetan: azpixan, azpittik, azpira... azpíttik jokátu. (c). esapidea. Pelota partiduetan dirua faboritoaren kontra edo nabarmen galtzen doanaren alde jokatu. Azpittik jokatu giñuan, berreun millai (edo doscientos a milla) eta irabazi.
3. ázpi, ázpixak. (b). izena. La cama del ganado.
ázpixak éiñ. (b). du aditza. Behien ohea egin. Lelengo beixak jatxi ta gero azpixak eingoittut.
ázpixak etára. (b). du aditza. Behien ohea garbitu. Bi egunian azpixak etara barik dare.
2. azpi. (a). adberbioa. Lekuzkoetan: azpixan, azpittik, azpira... azpíttik jokátu. (c). esapidea. Pelota partiduetan dirua faboritoaren kontra edo nabarmen galtzen doanaren alde jokatu. Azpittik jokatu giñuan, berreun millai (edo doscientos a milla) eta irabazi.
azpí-étaratze, azpí-étaratzia. (c). izena. Ganaduen azpiko zimaurra ateratze eta ohea egite lana. El trabajo de hacer la cama al ganado. Julienek beixak jatxi tta nik eitten nittuan azpi-etaratziak. Ik. ázpixak etára.
azpigárri, azpigarríxa. (c). izena. SIKUGARRI (EIB.). Orbela, garoa, kilarra..., azpiak egiteko, behien ohea egiteko balio duen edozer. Hojarasca, helecho... cualquier material apto para hacer la cama del ganado. Biar basora goiaz azpigarrittara. Ik. iñáurki.
azpíjan. 1. azpijan, azpijána. (c). izena. Labor de zapa, conspiración. Agirixan oso gizon ondrau moduan azaltzen da baiña gero ikusi ein biar ze azpijan darabillen.
azpijanían ibíli. (c). Conspirar, andar conspirando. Aspalditxuan alkarrekin ikusteittut eta itxuria azpijanian dabitz. 2. azpijan, azpijána. (c). izena. Bola-jokoan, bolari ematen zaion efekto berezia, aldarraren aldera eror ez dadin. En el juego de bolos, un efecto especial que se le imprime a la bola al lanzarla. Azpijan geixegi emun jotsat.
Eibarren gainjana emon ere esaten zaio efektu berezi bati. (SB Eibetno)
azpijanían ibíli. (c). Conspirar, andar conspirando. Aspalditxuan alkarrekin ikusteittut eta itxuria azpijanian dabitz.
azpijorria, azpijorra. izena. (Eibar) "Fraude, engaño, juego sucio; desfalco. Baiña ha ez zuan berez behera etorri! Han azpijorria egon zuan demasa." (SB Eibetno)
azpikálde, azpikaldía. (b). izena. Beheko aldea. La parte inferior. Zuen baserrixan azpikaldetik pasau biar ei dau gaseoduktuak.
azpílan, azpilána. (c). izena. Aurpegia eman gabe isilean egiten den lana. Trabajo soterrado, labor de zapa Asanbleara juan aurretik jentiak bazekixen zer botau, batzuek kriston azpilana eindda zeuken da.
azpilddura, azpildduria. izena. (Eibar) Dobladillo. Goniak azpildduria daroia barren guztian. (AAG Eibes).