Adjektiboak

berde-illun. (b). adjektiboa. GORRI-ILLUN. Berde oscuro. GORRI-ILLUN, ORI-ILLUN, etab.: rojo oscuro, amarillo oscuro, etc.
berderáko, berderákua. (d). adjektiboa. (Eibar) Berdaxka, berderantz jotzen duena.   Tirando a verde. Erosi daben soiñekua, illun berderakua. Sin. berdéxka.
1. berdiñ, berdiña. (a). adjektiboa. Igual. Danak berdiñak die. Sin. igual.
2. berdíñ, berdíña. (b). adjektiboa. Koskarik gabea.   Liso. Kuarto ortako suelua eztago oso berdiña.
2. berdintsu, berdintsúa. (b). adjektiboa. Parecido, -a. Bixak pe berdintsuak diela pentsatzen jatak. Sin. igualtsu.
bereki, berekixa. adjektiboa. "Beti berearekin atera behar duen pertsona. Irekin ezin dok diskutidu be iñ, bereki bat aiz da." (Lar Antz).
bérekoi, bérekoixa. (d). adjektiboa. Bere arrazoitik atera ezindakoa.   Terco, -a. Aura berekoixa mortala don; ikusi bai begixen aurrian ola eztala eta ala ta be beriai segi ta segi. Gutxi erabilia. "«Egoista" zentzuan ez da entzuten.
berekor, berekorra. adjektiboa. "Terco." (Izag Antz).
bergante, bergantia. (d). adjektiboa. (Eibar) SM E. Tunante, golfo. Oin arte nun ibilli aiz, golfo bergante aundixori! (SM Ezten).
2. bero, berúa. (a). adjektiboa. Caliente. Berua da Brasill.
3. bero, berúa. (b). adjektiboa. Hizketan erraz berotzen dena.   Acalorado, sanguíneo. Badakik aura zelako berua dan; asarretu jakuan da ixa burrukia.
4. bero, berúa. (b). adjektiboa. Ardoroso, -a. Txingarra baiño beruaua ei dok neska ori.
5. bero, berúa. (c). adjektiboa. Beti beroak dagoena, hotzik pasatzen ez duena. Esperantzako Joxe baiño beruagoik... kriston izotza ta interior utsian.
besómotz, besómotza. (b). adjektiboa. Manco, -a. Gerra ostian ugari zan besomotza batian bestian. Sin. mántxu.
3. bete, betía. (a). adjektiboa. Lleno, -a. Zein botilla nai dozu, betia ala utsa. bete-betia ez izan. (c). esapidea. Atzeratu samarra izan.   Dícese de las personas que sin ser subnormales tienen detalles de ello. Semeik gaztenak eztau bete-betia emuten. Sin. zierokúa izan ez.
1. betegarri, betegarríxa. (c). adjektiboa. Jandakoan ase egiten duena, gehiegi betetzen duena.   Lo que sacia; también indigesto. Torradak oso betegarrixak die.
© Gorka Ortega
1. betexkel, betexkéla. (c). adjektiboa. EXKEL. Betazal erdi eroriak dituen pertsona.   Se usa para calificar a las personas con el párpado caído. Betexkela ola daukanai. Ola beera, japonesen da modura. Don.
2. betexkel, betexkéla. (c). adjektiboa. Begi erreak eta tristeak dituena. Ezton ezautzen? Alako ankaluze betexkel bat. Ik. begíerre.
biarrézko, biarrezkúa. (b). adjektiboa. BIARREKO. Necesario. Biarrezkua bada eingou ori be./ Len pasaportia eskatze zeben baiña oiñ ezta biarrezkua.
1. bigun, biguna. (a). adjektiboa. Blando, -a. Oe au bigunegixa da./ Oso negu biguna doia.

Nahi izanez gero, bilatu berriro.