Hiztegia
laar
labétxe
laguntzáille
lákar
lándu
lantégi
lar
larráts
lastai
latz
laztándu
leiztarkerixa
léngusu
lera-bantzu
leuntásun
lima-auts
liñázi
litx
lizi
loittu
lontzena
lo-sór
lúai
lupárda
lurríkara
labétxe
laguntzáille
lákar
lándu
lantégi
lar
larráts
lastai
latz
laztándu
leiztarkerixa
léngusu
lera-bantzu
leuntásun
lima-auts
liñázi
litx
lizi
loittu
lontzena
lo-sór
lúai
lupárda
lurríkara
linbo. 1. línbo, línbua. (c). izena. Bataiatu gabeak hildakoan joaten omen ziren lekua. Limbo.
2. linbo, linbue. (Leintz) Haur bataiatu gabeak lurperatzen ziren lekua, "kapillako itxugiñan azpixan." (Aran Gatz).
línea, línea. (c). izena. Linea de alta tensión. Gure sobixkarretik pasatzen da linea./ Lineak piñui-sailla arrapau dosku. Linea, mugagabean nahiz mugatuan, adinekoek. Líneia ere entzun daiteke gazteen artean, mugatuan.
linparkeixa, linparkeixia. izena. (Antzuola) "Hondarrak, batez ere jan hondarrak. Egunero linparkeixak geatu biar./ Freskeria linparkeixaz beteta dao." (Lar Antz).
linpíau. 1. linpíau. (c). dio aditza. (lagunartekoa.) Jokoan edo lehiaketan norbaiti irabazi. Ganar a alguien en un juego o competición. Milla duro linpiau najotsan kartetan./ Oriok errez linpiauko jotsak Kaikuri. Sin. txapíau. 2. linpíau. (c). du-dio aditza. Ohostu. Robar. Kotxetik kaseta linpiau jostek.
Sin. txapíau. Ik. línpio.
línpio. 1. línpio. (c). adberbioa. (lagunartekoa.) Hilda. Muerto, seco. Arbolatik jausi tta linpio geratu zuan./ Olakuai bi tiro ta linpio. Ik. garbi geratu, seko geldittu. 2. línpio. (c). adberbioa. Ezer barik, hutsik. Lapurretaz aritzerakoan. Lapurrak etxia linpio laga zotsen.
liñapótzu, liñapotzúa. (d). izena. Linoa beratzen eukitzen zen putzua. Pozo en que se remojaba el lino. Aldeko etxaburuan zan liñapotzua./ Artzalen an beeko albergian gaiñekaldian, antxe zan liñapotzua. JJp.
LI Ik. osíñ.
liñasoro, liñasorua. (d). izena. Linua ereindako soroa. Sembradío de lino. Ori sortioi esate utsena liñasoroa eruteko, eta an zelaixan ipintzeko. Ba txortatxuak, al zien igualentxuenak nai izaten eben. Hilari.