Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
errekátxo
erremeixa
erremeixa. Ik. erroméixa.
errémeixo, errémeixua. (b). izena. Remedio. Einddakua eindda dago ta orrek eztauka erremeixoik./ Erremeixua zein ddan baneki... errémeixua jarri. (b). aditza. ERRÉMEIXUA IPIÑI. Remediar.
errementári, errementaríxa. (b). izena. ERRAMENTARI, ERMENTARI. Herrero. Uberako errementarixa errementaritziai lagata dago. Sin. erréro. Alperrik egingo dau larogei garixak, ardaua erango dau errementaarixak. esaera. (Izag Oñ). Errementariei ardoa asko gustatzen, nonbait. Errementarixan etxian zotza burduntzi. (c). esaera. Gaztelererazko "En casa del herrero..."ren senidea Ik jo gogor, zuzena urtetzen badau aixkoria eta okerra urtetzen badau ieteixa. esaera. Hori esaten omen zion errementariak bere morroiari, ingudean tenazekin burdina gorituari eusten zion bitartean. Sarri erabiltzen zuten lehengo zaharrek esaera hau, zerbait egiteak merezi duela adierazteko, nahiz eta ondorioak ez jakin ziur. Olagizonak eta errementaarixak, begixak baltzak eta agiñak zurixak. esaera. (Izag Oñ).
errementari-gari. Ik. zorrotz-gari.
Errementariko, Errementarikúa. toponimoa. ERMENTARIKÚA. Errementariaren etxea. Hala deitzen zaio Uberan eta Osintxun.
errementáritza. ERMENTARITZA. 1. errementáritza, errementáritzia. (c). izena. El oficio de herrero. Gaztetan errementaritzan jardundakua da. 2. errementáritza, errementáritzia. (c). izena. Herrería, fragua. Ik. sutegi.
erremeru. Ik. erraméru.
errémintta. ERRÁMINTTA. 1. errémintta, erréminttia. (b). izena. ERRAMINTTA. Herramienta. Arotz-lanak eitteko erreminttak bia die. 2. errémintta, erréminttia. (b). izena. Bicho, elemento, en frases expresivas. Erremintta ederra da zuen alabia./ Ori don erreminttia ori. Ik. elémentu, -o.