Hiztegia
urrátu. 1. urratu. (b). da-du aditza. Rasgar(se), arañar(se). Etxatsu ez zuri eskuak urratuko./ Erropa guztiak urratuta etorri die umiak basotik.
2. urratu, urratúa. (b). izena. Arañazo, rasponazo. Demaseko urratua ein neban belaunian alanbre-estakiakin.
3. urratu, urratúa. (b). izena. Arropako arratara. Rasgadura. Praketan urratua daukazu.
1. úrre. 1. urre, urría. (a). izena. Oro. Kofre bat dana urrez beteta, dana urre gorrixa.
urregorri, urregorrixa. izena. "Urre hutsa, 24 kilateko urria." (SB Eibetno) urrézko, urrezkúa. (a). De oro. Casa de empeñuan eukitzen zittuan liburua ta, erloju urrezkua ta... Mertz. Ikusten denez, izenaren atzetik ezarria ere bai adinekoek. Ik. urrebitsézko. 2. urre, urría. (a). izena. El palo de oros en los naipes. Badaukazu urreik?
urre-alanbre, urre-alanbria. "Damaskinatzailliak, erliebe-damaskinaurako erabiltzen zeben urre-hari lodixari alanbria deitzen zetsen." (SB Eibetno). Ik. urre-ari.
urrebitsézko, urrebitsezkúa. (d). izenlaguna. Urre-bainua duen gauza. Objeto con baño de oro. Urrebitsezko erlojua erregalau zotsan boda egunian.
Ik. zidarbitsézko.
urredun, urreduna. izena. (Eibar) Eibarko lantegia eta familia, damaskinatzaileendako materiala hornitzen zuena.
úrren. 1. urren, urrena. (c). zenbatzailea. Hurrengoa txanda batean. El siguiente en frases como ésta: Txikitan, jolas baten txanda hartzerakoan, zera esan ohi genuen: 2. urren, urrena. (a). Hurbilena. Ik. úrren.
úrrengo. 1. úrrengo, úrrengua. (a). izenlaguna. El siguiente. Zein da urrengo jaixa?/ Guk naikua lan izan dou bizi izeten da urrenguak pe izango dabe./ Urrenguendako eztago ogirik.
. andik urrengo. (c). adberbioa. Gero, hurrengo. Andik urrengo, urrengo arte. (b). Ikusi arte. Adio egiteko formula Bai, adios, urrengo arte. 2. urrengo. (b). adberbioa. Urrengo aldiz. La próxima vez. Eztakitt noiz etorriko naizen urrengo etxera./ Gabonetan ikusi neban Tomas eta urrengo San Juan egunian. Ik. oiñurrengo. úrrenguan. (b). adberbioa. Otra vez, en una siguiente ocasión. Urrenguan kontuz ibilli, badakizu ze pasatzen dan da./ 3. urrengo. (b). posposizioa. ZEREN. Después de. Ze dago telediarixuan urrengo? ZEREN urrengo.
urre-orri, urre-orrixa. izena. (Eibar) Damaskinatuan erabiltzen den urrezko lamina mehea. Sin. urre-txapa.
urrerátu. (a). da-du aditza. Hurbildu. Acercar(se). Ze pasatzen zan ikustera urreratu giñan da inspeziñora eruan giñuzten.
urre-txorta, urre-txortia. izena. (Eibar) "(Damaskinatua). Urre-matazia, gitxi-gora-behera gramo batekua." (SB Eibetno).
úrri. 1. urri, urríxa. (c). adjektiboa. Escaso, que da poco de sí. Oso urrixa geratzen da perretxikua zartaiñera botatakuan./ Lan urrixa da ieteixakin gari-ebaitzia. Ant. ugari. 2. urri. (c). adberbioa. Gutxi. Escaso. Barriketia ugari eta formalidadia urri./ Oso urri dago lotsia.
Ant. ugari. 3. urri, urrixa. (d). izena. Octubre. Joan dan urrittik aurtengo urrira bos milloi galduittu enpresiak./ Urrixan batzen die sagarrak. Gaur egun otubre ia bakarrik.
urrialdi, urrialdíxa. (c). izena. Zerbait urri dagoeneko garaia. Diru-urrialdiren baten kotxia saldu zeban, itxuria./ Jentia firin-faran jabik, baiña laster etorrikok urrialdixa.