Hiztegia
urjel. (d). adberbioa. Mehatz. Ralo, poco poblado. "Urjeltxo dao arbixa: miatz." (Izag Oñ). Sin. míetz.
urkábera, urkáberia. (d). izena. (Oñati) "Sentencia de horca. Urkáberia emon xai: le han dado la sentencia de horca." (Izag Oñ).
urkaméndi, urkamendíxa. (d). izena. URKAMEN (OÑ.). Urkaketa. Ahorcamiento. Hau dio Hilarik Angiolilloren "urkamendixa" kontatzerakoan: Gaur e, baakizu gaur ero biar ze funziño ero ze ikusmira daon Bergaan? "Urkámena merezi: merecer la horca." (Izag Oñ)
urkátu. (b). da-du aditza. Ahorcar(se). Teillatuko abetik urkatu zeban bere burua (edo urkatu zan)./ Turkian oinddio jente asko urkatzen dabe. Ik. bere burúa bóta.
úrkilla.
1. úrkilla, úrkillia. (c). izena. Zutabe edo enbor batetik bi irteten direneko gauzakia eta lekua. Horquilla. Arboliak urkillia eitten daben lekuan dauka zozuak apixia./ Urkillia ta gomiakin eitten da tiragomia./ Bizikletian urkillia apurtu ta muturrez aurrera jausi zuan./ Guriak eukan belarrixan urkillia (ardien marka), trak, urkilla bat kentzen jakuen. Luis. Ik. ankáurkilla. 2. úrkilla, úrkillia. (c). izena. Puntan urkila duen makila, belarrari buelta emateko tresna. Herramienta que sirve para remover la hierba, por ejemplo, y que consiste en un palo que se divide en dos (o en tres) en la punta. Bedarrai buelta-ta emuteko urkillak; egurrezkuak; bi ortzetakuak, emen ibiltze zienak beintzet. Klem.
3. urkilla, urkillia. (c). izena. Bi puntako iltze arkuduna. Urkillak. Orrek alanbre eztakan alanbria josteko, ta esolak-eta kanpuan zerradurak-eta eitteko. Sebas.
úrkiri, úrkirixa. (d). izena. URKIDOI (ARAM.). Urkidia. Bosque de abedules. Txikason iru miliziano il zittuan urkirixan. Klem.
Ik. úrki.
. (d). toponimoa. Agarregoikua baserritik hurbil dagoen lekuizena. Handik hartzen dira gure baserrirako urak. Noizbait urkidia izandakoa.
ur-kórrent. 1. ur-korrent, ur-korrénta. (b). izena. Agua corriente. Oinddio etxe askotan eztao ur-korrentik./ Bakillaua ur-korrentian jarri dot gatza joan dakixon.
2. ur-korrent, ur-korrénta. (b). izena. La corriente. Ur-korrentak iru ardi eruan zostan errekia pasatzerakuan./ Kontuz ibilli, demaseko ur-korrenta dago ta.
Ik. kórrent.
urkúldu. (c). du aditza. (Ubera) Aletu. Desgranar. Artua eskuz urkultzen zan, artakaskaxkara bat eskuan artu ta txarra-txarra. Sin. alétu, irakúrri, garandu.
urkúllu. 1. urkúllu, urkúllua. (d). izena. (Oñati) URKULU. "La confluencia de dos rios." (Izag Oñ) 2. urkúllu, urkúllua. (d). izena. (Oñati) Mirubuztana.
Ik. mirúbuztan.
ur-négar, ur-negárra. (c). izena. "Hilo de agua que brota de las peñas, manantial de agua escaso y poco perceptible." (Azkue). Sikuteik aundixenian be ur-negarra ikusikozu Basotxoko bide baztarrian.
