Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
txasta eiñ
txendor-zúlo
txendor-zúlo, txendor-zulúa. (d). izena. TXONDOR-ZULO. Txondorra egiten den lautadatxoa. Txendor-zulua ero ikaztei-zulua, guk bixetaa. Cand. Sin. ikaztei-zulo.
txépa, txépia. (b). izena. Chepa, giba. Sin. jíba, kórkoba, kórkotx.
txépel. 1. txepel, txepéla. (a). adjektiboa. Ganora gutxikoa.   De poco fuste, bobo, -a. Eziozu kasoik eiñ, txepel utsa da ta. Emakumeez, batik bat. 2. txepel, txepéla. (c). adjektiboa. Epela, beroa edo hotza egon beharreko edari bat. Ardoa edo beste edari bat makaldu edo eskastu denean ere esaten da txepela dagoela. 3. txepel, txepéla. (c). adjektiboa. Gatzik gabea. Janariaz, adibidez.   Soso, insípido. Txepela dagola aura, gatzik eztaukala. Don. Ik. sóso.
txepéldu. 1. txepéldu. (b). da-du aditza. Txepel bihurtu.   Volver(se) necio, -a. Ziero txepelduta ikusten dot aspaldixan dendari ori. 2. txepéldu. (b). da aditza. Bero edo hotz egon beharreko edaria epeldu. Eraizu ori ziero txepeldu baiño len. Ik. txepel.
txepel-jardun. Ik. jardun txepel.
txepelkeríxa, txepelkerixía. (b). izena. EPELKERÍXA. Necedad. Oin be txepelkerixan batekin etorriko jaku. EPELKERÍXA (leunagoa).
txepetxa
© Ezezaguna
txépetx, txepétxa. (b). izena. troglodytes troglodytes. Chochín. Txepetxa ei da emengo txoririk txikiña.
txepóso, txeposúa. (b). adjektiboa. Giboso. Sin. jibóso, kórkobadun, kórkotx.
txerren, txerrena. (c). izena. TXARRAN (OÑ.). Deabrua. Ik. infarnuko txerren.
txertáka, txertakía. (d). izena. Gaztaina mota bat; txertatu gabea, agi denez. Baliteke beste txertatu gabeko fruta-arbolez ere erabiltzea. Ik. gaztáiña.
txiba. izena. "Tronpa (jolasa)." (Lar Antz).