Hiztegia
tránpa. 1. tránpa, tránpia. (a). izena. Trampa, engaño. Ezizu tranpaik eiñ.
tránpetan arrapau. (b). esapidea. Coger haciendo trampas. Diabruoi alakuoi; berriz be tranpetan arrapau aut. tránpetan ibilli. (a). aditza. Hacer trampas. Gure neskatillia tranpetan dabill. 2. tránpa, tránpia. (b). izena. Piztiak eta txoriak harrapatzeko tresna. Trampa, artefacto para coger pájaros y alimañas. Mutikotan tranpekin ibiltze giñan txorittan. Ik. arrátoi-tránpa, erbí-tránpa, sagú-tranpa, satór-tránpa, txorí-tránpa, zépo. 3. tránpa, tránpia. (b). izena. Goiko pisutik behekora gauzak botatzeko zuloa. Trampilla, agujero utilizado normalmente para echar heno, helecho, etc. al piso inferior. Tranpatik bera jausi nitzan bedarrondo ta guzti.
tránsittu, -o, tránsittua. (c). izena. TRANTZITTU, -O. Etxeko pasabidea. Zenbait etxetan logela partean dagoenari esaten zaio, beste batzuetan behien askaurrekoari. Pasillo. Gure aittajunak transittua esate zotsan goiko pasilluai.
Ik. kárrajo, -u, pásillo.