Hiztegia
sandiós!. 1. sandios!. (b). interjekzioa. Juramento bastante usado. Sandios! Ainbeste lan eiñ da alperrik.
2. sandiós izan. (c). esapidea. (adierazkorra.) Norbait handiustekoa dela esateko konparaketa gisa erabilia honelakoetan: Batzuek sandios diela uste juek eta gero ezebez./ Ze uste jok pa orrek, sandios dala, ala?
sangrádero, sangráderua. (c). izena. Baserri bidetan urarentzat dauden zangak. Zanjas de desagüe en los caminos de los caseríos. Sangraderuak garbitzera joan da, eurixa gogor da ta. Ubera aldean batik bat. Erreten ere bai zentzu berdinean. Oñatin zumetaitz. Ik. erréten.
saníau. (b). da-du aditza. Osatu. Curar, sanar. Akzidentia euki zeban da oinddio ezta saniau. Sin. osátu.
sanidáde, sanidadía. (b). izena. (adierazkorra.) Patxada handia Lanera joan barik eta telefonoz abixau bez; ik daukak sanidadia./ Arek daukan sanidadiakin oinddio galanta aziko da.
san jóse lora, san jóse loria. (b). izena. . primula vulgaris.. Primavera, vellorita. Bost petaloko lora hori hau oso ezaguna da, lehenengo irteten dena izateaz gain oso ugaria delako udaberri hasieran, San Jose egun inguruan.
san juán lora, san juán loria. (d). izena. . Zanahoria silvestre. San Juan-sortan ipini ohi zen lora hau. Ik. zartáiñ-ipúrdi.
san juan sorta, san juan sortia. (c). izena. San Juan egunez neskatilek eskuan auzoko elizara eramaten duten lore-sorta dotorea. San Juan egunian San Juanera joaten zien neskatillak lora-sortiakin; San juan sortia. Akordatzen naiz Justiñak zelako soiñoko politta eruaten zeban, paparrian erroseta dotoriakin. Klem.
san juan sortia izen. esapidea. "Neska politarengatik esaten da. A ze san Juan sortia!" . (Lar Antz).
San Jurji. (c). SAN JURGI. San Jurgi eguna (apirilak 23), hurrengo esaera ezagunean agertzen dena. El día de San Jorge.
Arrasaten bada izen hau duen baserri bat. San Jurji, artuak ereitteko goizegi, San Markos, artuak ereindda balegoz. (c). esaera. San Jurji: apirilak 23, San Markos: apirilak 25. Artoak noiz erein behar diren erakusten duen esaera. Tarte estua, benetan.
San Martzíal. (a). toponimoa. SAN MARTZIEL, SAN MARZÍAL, SAN MARTZAL . Bergarako Goi-auzoan dagoen ermita eta paraje ezaguna. Ekainak 30 da eguna. SAN MARTZIALGO ITTURRIxa. Azaleko gaitzak osatzen zituen fama zuen iturri honek. La fuente de San Marcial cuya agua tenía fama de curar las enfermedades cutáneas. Gero an, ixipulia ta pasatzeko egote zien ango askan zapi batzuk esegitta, sasixetan esegitta egote zien. Auskalo zeiñek erabilittakuak zien arek, ezta. Eta danok arekin olakuak eitten. Guk zetako zien be ez genkixan. Ori eitte zebela bestiak eta geuk pe bai. Ori prezixua zan eittia. Sot.
San Martzialgo iturri berria nola egin zen kontatzen duen istoria irakur daiteke Bergarako euskera liburuan, 340. o. Ik. burdióndo, ixípula. San Pedroz kuku, San Martzialez mutu. (c). esaera. San Pedro eta San Martzial (ekainak 29 eta 30) egun seinalatuak Bergaran. Kukua egun batetik bestera mututzen da San Martzial egun inguru horretan. Parranda bixamonetan ere esan ohi da, eztarria izorratua dagoelako hitz egin ezin denean.
Sán Mátei. (a). toponimoa. San Emeterio eta Zeledonioren ermita, Uberako auzoune batean; jaiei "Sán Máteixak" (abuztuak 31). Osintxuko eliza ere santu berberena da, baina hemen "Santo Martirixak" esaten zaie, eta jaiei "Kofraixak".
sáno. 1. sáno, sánua. (b). adjektiboa. Osasun edo egoera onean dagoena. Sano, -a, saludable. Zuen aitta oso gizon sanua zan gaitza sartu jakon arte./ Sagar sanuak barkara jaso ta ustelak zakuan sartu. Eguraldiaz, egualdi sanua esan ohi da.
2. sano. (b). adberbioa. Sano, no contaminado. Ni sano nago, ta zu? Analisisak eindda daukazu? 3. sáno, sánua. (b). adjektiboa. Sano, -a, franco, -a, de carácter abierto. Mutill alegria ta sanua da.
4. sáno, sánua. (b). adjektiboa. Inoiz "ingenuo", "de pocas luces", "sanidade handikoa" zentzuan entzuten da, sánogixa esaten denean, batik bat. Bape malizia bakua da; sanogixa dala pentsatzen jat.
Ik. sanokeríxa. 5. sano egon. (b). esapidea. Burutik sano egon. Ser cabal, regir bien. I ez ago burutik sano./ Sano dagonak etxok ori eitten.
Burutik sano gehienetan. 6. sano egon. (c). esapidea. Uste izan. Estar en que, estar persuadido de que. Sano neuan gaur zapatua zala./ Sano genden pagauko zoskuela.
sanokeríxa, sanokerixía. (c). izena. Artoberokeria; egin edo esan. Gansada, gamberrada suave. Ik. sáno.
sanókortxo, sanókortxua. (c). izena. (adierazkorra.) Sanidade handikoa. Aura dok sanokortxua, aura.
Ik. sanópotro.
sanópotro, sanópotrua. (c). adjektiboa. (adierazkorra.) Kirten xamarra. Majadero (con una connotación más suave). Aura dok sanopotrua aura, kriston izotza ta manga utsian.
Ik. sanókortxo.