Hiztegia
pótoto, -a. (c). adjektiboa. Potoloei deitzeko erabiltzen den hitza. Nombre con el que a veces se designa a los gordos. I, pototo, kendu ari paretik, eztostak ikusten lagatzen eta./ An, badator gure potota. Adj. gisa ere entzun daiteke potolo, -a zentzuan.Mutill pototo batekin ikusi dot./ Neska potota bat da. Ez da entzun ohi mugatuan: «"pototua, -ia"
potril, potrilla. adjektiboa. (Antzuola) "Pertsona haundia, potoloa, takarra. Sin. potril, tronpil, tronpota.
pótro. 1. potro, pótrua(k). izena. Barrabilak. Testículos. Eztok edarra potrotako ostikaria./ Ezkerreko potrua aunditzen ei jakok. Pluralean, batez ere. Ik. árrautza, barrábill, koskábillo. pótrotan jarri. (b). esapidea. (arrunkeria.) Gogoak eman. Antojarsele, salirle de los cojones. Berai Urbixara juatia potrotan jarri jakolako bestiok atzetik segidu bia jotsau, ala?/ Zeaittik eztoten eiñ? Etxatalako potrotan jarri, garbi esanda.
pótruak euki. 1. potruak euki. (b). esapidea. (arrunkeria.) Lasaitasun gehiegizkoa euki. Freno barik abill? Ik dauzkak potruak.
Ik. potrojosixa eiñ. 2. potruak euki. (b). esapidea. Ausarta izan, balorea euki. Potruak bia die neguan Aconcaguara ixotzeko. 2. pótruak!. (b). interjekzioa. (arrunkeria.) Bai zera! Ezta pentsatu ere! Los cojones!
potróaundi, potróaundixa. (b). adjektiboa. (arrunkeria.) Gibelaundia. Cachazudo, cojonazos. Ate guztiak zabalik laga jittuk potroaundi orrek. Gibelaundi esan ohi da fin samar jarduterakoan, eta potroaundi bestela. Ik. potroso.
potróbakar, potróbakarra. (c). izena. Barrabil bakarra duena. Persona o animal de un sólo testículo. Animalixak eta personak pe izateittuk potrobakarrak.
