Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kórse
koskorreko
kórse, korsía. (c). izena. Corsé.
kórta, kórtia. (a). izena. (Angiozar, Eibar, Elgeta, Ubera) Ukuilua.   Cuadra. Sin. záltai.
kortátxur, kortatxúrra. izena. Palarra. Ik. pálar.
kortáu. komentario 1 1. kortáu. (b). da aditza. Mudarse la leche. Udan errez kortatzen da esnia. Sin. zurbilddu, galdu, mudau. 2. kortáu. (b). da aditza. Lotsaz, harriduraz edo beldurrez kokilduta gelditu.   Cortarse. Lapurra zein zan jakin nebanian kortauta geratu nitzan./ Neskekin kortau eitten da. KORTAUTA GERATU, batik bat. Sin. moztu. 3. kortáu. (c). du aditza. Pelotan, pelota rasetik jo, pelota aurre samarrean utziz.   Cortar, rasear la pelota. Atzera jo biarrian geixao kortau biar eban. Sin. ebági, rasíau.
kórte, kórtia. (c). izena. Belar ebakialdia.   Corte de hierba. Zenbat korte emon dotsazue sekula-bedarrai? Bibelarraren ondorengo ebakialdiari irugarren kortia deitzen zaiola diosku Donatok.
kortejau. (b). aditza. Cortejar. Aspaldixan kortejatzen dabill, baiña oiñ artian ez dau kulaperik baiño artu. (AAG Eibes).
kortíau. (c). du aditza. Botatako zuhaitza neurri jakineko zatietan ebaki.   Cortar en troncos de determinada largura un árbol derribado. Atzo botatako piñuak kortiatzen dabill motozerriakin.
© Jaione Isazelaia
kórtxeta, kórtxetia. (d). izena. Corchete. Kortxetia da ori sakatuta sartzen dan ori, zulotxuan sartzen dan ori. Don.
kórupe, kórupia. (b). izena. Koru azpia. komentario 1
kóska. KOXKA. 1. kóska, kóskia. (b). izena. KÓXKA. Desberdin-unea, irtenune txikia.   Pequeño saliente. Aintxintxika zoiala koska baten estropuzau ta muturrez aurrera jausi zan. 2. kóska, kóskia. (c). izena. KOXKA. Korapiloa (irudizkoa).   El quid de la cuestión, la dificultad. Euskal Herrixa baketuko bada negoziau ein biar, da or jaok koskia. 3. kóska, kóskia. (c). izena. (Eibar) KOXKA. Zorra.   Deuda Amaika koxka baeukan Mototxenian. Bitoriano billurtzen zan atian ikusten zeban bakoitzian. (SM Ezten). Sin. káska.
koskábillo. komentario 1
© Jaione Isazelaia
1. koskábillo, koskábillua. (d). izena. Kanpai hotseko bolatxo borobila.   Cascabel. Koskabilluak, kanpanilla borobiltxo orrek, txikixok. Klem.
2. koskábillo, koskábillua(k). izena. Potroak.   Testículos. Sokatik txintxiliz geratu nitzanian koskabilluak aora etorri jatazen. Sin. barrábill, potro, árrautza. koskabilluak ximurtu. (c). esapidea. (lagunartekoa.) Acojonarse. Arro etorri dok, baiña kankaillu aura aurrian jarri jakonian, majo ximurtu jakozak koskabilluak. (TSE Berb). ximúrtu. (a). da-du aditza. ZIMURTU. Arrugar(se). Praka zuri orrek belaxe ximurtzen die.
koskábillo bédar, koskábillo bedárra. (d). izena. . Celidonia menor. Ik. potro bédar.
koskéra, koskería. (d). izena. Uztarriaren partea. Ik. lepera, -e.
© Jaione Isazelaia
kóskol, koskóla. (b). izena. KOXKOL, MOXKOL (ARAM.). Oskola; gaztainarena ia bakarrik.   Erizo de la castaña. Gaztaiña klase onek koskol txikixa eitten dau. Arrautzarenari kaskal, baina bada koskol deitzen dionik ere.
kóskor, koxkor. 1. koskor, koskórra. (b). izena. KOXKOR. Bulto. Koskorrak urten dost eskuturrian. 2. koskor, koskórra(k). izena. (eufemismoa.) KOXKOR. Potroak. (euf.). Ik dauzkak koskorrak ik! . 3. koskor, koskórra. (b). adjektiboa. KOXKOR. Mutil edo neskaren atzean jarrita: muchachito, -a. Zuen mutil-koskorra ta gure neska-koskorra lagun aundixak die. Puxka bat koskortutakoak, alegia. Soilik ere bai. Koskor samarrak giñan artian ba, batian an eta bestian emen ibilli batzuk eiñ. Sot. (AA BergEus, 335. o.) 4. koskor, koskórra. (b). izena. KOXKOR. Ogiaren bi puntak.   Las puntas del pan. Ogixa ekarri dozu, baiña koskor bixak bidian janda. komentario 1 Sin. ogi-kóskor. 5. koskor, koskórra. (c). adjektiboa. (adierazkorra.) KOXKOR. Kaskarra, eskasa.   Malo. Egunero Donostiara joan biarra oso ibillera koskorra da. Sin. kaskar. 6. koskor, koxkor. (c). adberbioa. Kaskar, gaizki.   Mal. Oso koskor portau zan jueza gurekin. Sin. kaskar. 7. koskor. KOXKOR. Ik. arri-kóskor.