Hiztegia
narrúsendo, narrúsendua. (c). adjektiboa. Caradura (zentzurik gogorrenean). Narrusendo zittal bat egon zan Eibarren mediku. Ik. arpégigógor. nárru sendúa euki. (c). esapidea. NARRUA EUKI. Tener muchísima cara, pocos escrúpulos. Politiko geixenak narru sendua dauke.
"Sendo"-k "lodi" esan nahi du Bergaran. Baita NARRU BELTZA EUKI. Baiña orrek narru beltza euki, tta ezek inporta ez. NARRUA EUKI soilik ere bai: Ik daukak narrua ik./ Ire narruakin abarkak pe ein leizkek.
narrúta, narrutía. (c). izena. Narrujotze ekintza. Fornicación. Orrek narrutia besteik eztauka buruan./ Len asko Bilbora joate zan narrutara./ Zer oinddio eztozue naikua narruta eiñ, ala?
Ik. artuemon, eginkizun. narrútan. (b). adberbioa. Narrua jotzen. Haciendo el amor, follando. Narrutan jiarduen jente guztian aurrian.
narrútan eiñ. Narrua jo. Zer narrutan eitteko goguakin ago, ala? Sin. txakillétan, txórtan eiñ, txortía jo, narrúa jo, jo.