Hiztegia
kómoda, kómodia. (b). izena. KÓMARA. Arropak gordetzeko armarioa. Cómoda. Erropak tolostu ta sartu komodan.
Ik. errópa-ármaixo.
komódiñ, komodíña. (c). izena. Komoda txikia. Comodín. Komoda txiki bat da komodiña. Ik. kutxátilla.
komúlgau. (a). da-du aditza. KOMÉLGAU. Comulgar. Amar urtekin komelgau giñan, komunio aundixa izeten zan. Erreparatu komelgau giñan honetan.Jjp. Ikusten denez, KOMELGAU dio Juana Joxepak, komelgau giñan, hain zuzen. Ik. komuniúa artu.
kómun, komúna. (a). izena. Retrete.
komunéra joan. (b). Kaka egin. Enaiz aste ontan komunera joan.
Ik. kaka eiñ, obráu, librau.
komunío, komuniúa. (a). izena. KOMUNIXO. Jaunartzea. Comunión. Oinddio be komunio aundixa, txikixa ta danak eitten die.
Uberan KOMUNIXO ere bai. KOMUNIO TXIKIXA, lehen jaunartzea da, eta KOMUNIO AUNDIXA, "comunión solemne"a. komuniúa artu. (c). Komulgatu. Gaur eztot komuniua artu. Sin. komúlgau. Ik. Gure Jáuna.
komún-sílla, komún-síllia. (d). izena. Silla eta aldi berean komuna dena. Silla-retrete, al que se le colocaba debajo el orinal.
komunzúlo, komunzulúa. (b). izena. KOMUNEKO ZULO. Komun-ontzia. Komuneko zulotik jausi aiz, ala? Hau esaten zaio komunean luzaro dagoenari.
kon, kon-kon. (haur hizkera.) (Eibar) "Roto. Hondatuta. Jokin, hau kon-kon!, kon dago, apurtuta." (SB Eibetno)
konbéstante, konbéstantia. (d). izena. KONBESLARI (ANTZ.). Berriketa onekoa. Conversador. Zuen aitta oso konbestante ona zuan./ Gure ama-ta oso zien konbeslarixak. (Lar Antz).