Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kójo. 1. kójo, kójua. (a). adjektiboa. Herrena.   Cojo. Sabiñ kojua, erretratista ona. 2. kójo. (b). izena. KÓJUA. Herrena. Cojera. Akzidentia euki zeban da etxako joan oinddio kojua. Sin. kojéra, erren. kójo eiñ. (b). aditza. Cojear. Gure txakurrak atzeko ezkerreko ankatik kojo eitten dau. Sin. érren eiñ. kójoka. (a). Herrenka. Ik. érrenka.
kójo eiñ. (b). aditza. Cojear. Gure txakurrak atzeko ezkerreko ankatik kojo eitten dau. Sin. érren eiñ.
kokálde, kokaldía. (d). izena. Ardiaren lepoko gaitza, bozioa edo. Golua esaten jako ardixan kokaldiai be, ardixak daukan gaitzai be golua esaten jakon. Ardixak eukitzen jok kokaldía, enfermedade bat. Don./ Kokaldia esaten zan len. Ba emen lepopian poltsa bat urtetze otsen. Luis. Ik. gólu, kokalla.
kokalla, kokallie. izena. (Aramaio) "Pertsonen lepo-aldamenetako handitua. Alde bakoitzean bat." (Orm Aram). Ik. kokálde.
kokílddu. (c). da-du aditza. KÚKILDDU. Kikildu, kuskurtu.   Amilanar(se), encogerse de vergüenza, miedo o frio. Neskekin kokilddu eitten da, gizajua alakua./ Ke-potiekin da pelotekin kokildduko galakuan dare./ Sutonduan zeuan koittaua, kokildduta./ Geldik baldin badago ola kukildduta: "kukulumixo dao". Don. komentario 1 Sin. kuxkúrtu. Ik. kukúlumixo.
1. kóko. komentario 1 1. koko, kokúa. (c). izena. Landareak hondatzen dituzten zomorrotxoak.   Pulgones y pequeños insectos en general que atacan a las plantas. Orrixa atakatzen dau kokuak: madarixa, sagarra, ta ze esanik ez babaparrakua, azelgia. Singularrean beti. Ik. baba-kóko, éltxar, zorri. 2. koko, kokua. izena. (Eibar) Zerena.