Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
golóndrina
gónbitt
gónbitt, gonbítta. (c). izena. KONBITT. Invitación. Tiokin kazara joateko gonbitta artu dot./ Irurok geunkan konbitta, irurok joan eziñ, da ama-alabok joan giñan. Hil. gonbítta eiñ. (c). aditza. Invitar. Eta kotxian sartzeko gonbitta eitten botsu zuk ezetz esan./ Eztosta sekula etxia ikustera joateko gonbittik eiñ. Ik. gonbídautza.
gónbitto, gónbittuak. (b). izena. BÓNBITTO. El vómito. Emon zostan iguiñakin ixa gonbittuak bota nittuan. gónbittoka. (c). adberbioa. BÓNBITTOKA. Devolviendo. Gonbittoka pasau dot goiz guztia. Sin. errébeska, bótaka.
gonbíttogura, gonbíttoguría. (b). izena. BONBÍTTOGURA. Botagura.   Ganas de devolver. Pepinuak gonbittoguria emuten dost. Sin. botagúra.
gonuntz. Ik. goróntz.
gor. 1. gor, górra. (b). adjektiboa. Sordo, -a. Jaiokeratik gorra da. 2. gor, gorra. (b). izena. Sordera. Egundoko gorra ein jakon taillerrian./ Gorrak eztauka erremeixoik. Ik. gorráize.