gónbitt
gónbitt, gonbítta. (c). izena. KONBITT. Invitación. Tiokin kazara joateko gonbitta artu dot./ Irurok geunkan konbitta, irurok joan eziñ, da ama-alabok joan giñan. Hil.
gonbítta eiñ. (c). aditza. Invitar. Eta kotxian sartzeko gonbitta eitten botsu zuk ezetz esan./ Eztosta sekula etxia ikustera joateko gonbittik eiñ. Ik. gonbídautza.