Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
forjáu
frankóliñ
forjan
© Iñaki Arana
forjáu. (c). izena. Burdina edota altzairuzko pieza bati, sutegian ondo berotu ondoren, mailuarekin nahi den forma eman.   Forjar. Onddio emen eongo ra piezan bat, forjeten notsena, gastauta eongo ra; kazua fundidue, da tak! tak! golpeka golpeka kazue forjetan notsan, Bix.
fórma. 1. forma, formía. (b). izena. Modua.   Forma, manera. Ori ezta gauzak eitteko formia. 2. forma, formía. (c). izena. La hostia consagrada. Ik. óstia.
fórmal. 1. formal, formála. (b). adjektiboa. Zintzoa.   Formal. Oso mutill formala da. 2. fórmal. (a). adberbioa. Zintzo.   Formal. Formal ibilli zaitte. Ik. gauza formálik. 3. fórmal. (c). adberbioa. Benetan.   En serio, de verdad.
formáldu. (a). da aditza. Zintzotu.   Volverse formal. Zuen mutikua ziero formalduta dago. Sin. zintzótu.
formalidáde, formalidadía. (b). izena. Formalidad, seriedad. Arrokerixa asko ta formalidade gutxi dago etxe ontan.
formóe, formóia. (a). izena. Formón. Ik. trintxa, zíntzel.
fot, fota. izena. (Eibar) "Clase de pan, bollo. Fota izaten zuan
fotografíxa, fotografixía. (a). izena. Fotografía. Sin. errétratu.
fotógrafo, fotógrafua. (a). izena. Fotógrafo. Sin. erretratísta.
frabika. Ik. fábrika.
fráille. (Elosu) PRÁILE (ELOS., OS.). 1. fraille, fraillía. (a). izena. PRÁILE (ELOS., OS.). Fraile. Ori neuri Gomozkortako prailiak neuri esana. Prailian dozenia amairu. (c). esaera. (Eibar) "Neurria baino gehiago hartzeko (edo emateko) prest daudenei buruz esan ohi da. Fraileen dozena hamabikoa izan beharrean hamairukoa omen da. Fraile-katilua ere ohizkoa baino handiagoa izaten da" Emoixozu apur bat geixago, badakizu, fraillien dozenia, amairu. 2. fraille, fraillía. (c). adjektiboa. Ekintza baino berriketa gehiago dutenei esaten zaie despektiboki. Eztok txarra, baiña fraille samarra.
fraille-berbeta, fraille berbetia. (c). Hitz jario handia, baina ezer gutxi esaten duena. Gaztetxekuok udaletxera juan gaittuk zerbaitt konpontzera, baiña fraille-berbetia besterik etxuau entzun. (TSE Berb).
fraille-kátillu, fraille-kátillua. (d). izena. (Eibar) Katillu haundia. Fraille-katilluan kafia ta esnia zopekin, aren barau austia. (Etxba Eib). Sin. jesús-kátillu.
Fráixko. (b). (lagunartekoa.) Frantzisko. Etxebartiko Fraixkokin egon naiz barriketan. Inoiz Fraixkomilien zentzuan ere entzuten da. Ik. Fraixkomilíen.
Fraixkomilíen. (d). izen propioa. Mutil-koxkorrei esan ohi zieten gurasoek, osabek, erdi brometan. Gaur be ein ddau okerren bat gure Fraixkomilienek. Etim.: Fra(ntz)isko+Millan. (?). Ik. Txóonpio.
fraka. Ik. práka.
fraka arratedun. Ik. seboliñ.
frakanasai, frakanasaixe. adjektiboa. (Leintz) Calzonazos.
frankíxa, frankixía. (d). izena. Ugaritasuna.   Franquía. Gosia guk ezkiñuan pasau, gosia esateko; frankixaik pe ez, baiña gosia esateko ez. Ben. Ia galdua.
fránko. 1. franko. (c). zenbatzailea. Asko, ugari.   Mucho, abundante. Orrek pe gizurra franko esaten dau./ Eurixa franko ein ddau gaur gabian. Normalean mugatu singularrean doa aurreko izena, baina mugagabean ere entzun daiteke: gizur franko; euri franko. 2. fránko, fránkua. (c). adjektiboa. Franco, -a, honrado, -a, generoso, -a. Zuen aittajuna gizon franko askua zuan./ Gure gizona oso frankua zan. Makiña bat afari ein neban nik. Ben. 3. fránko, fránkua. (c). adjektiboa. Zuraz, adibidez, jarduterakoan, lantzeko ona, ezustean apurtzen ez dena. Baiña erdiko ori pitzakorraua da, ta bestia frankuaua. Sebas.