Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
estera
estreta
estériko. 1. estériko, estérikua. (d). izena. Nerbiotako gaitza.   Mal de nervios. Gerra denporan Amatiñoko andra gaztiai gure etxe aurretik pasatzerakuan amak preguntia: Etim.: "histérico" agian; edo "heste" (?) 2. estériko, estérikua. (d). (Eibar) Beherakua.   Diarrea. Etim.: "heste+eri", beharbada Ik. estérixa.
estério, estériua. (c). izena. ESTÉREO. Apeak neurtzeko unitatea, metro kubikoa neurtzen duena. Apeak pilan neurtzen dira: pilaren luzeera, zabalera eta altuera biderkatu eta hainbeste esterio.   Unidad para medir las apeas, generalmente de pino o eucalipto, destinadas a la papelera, equivalente al metro cúbico. Lenengo kamioikaran amar esterio joan die eta bigarrenian amabi./ Esteriua bi milla pezeta inguruan jabik. Materialetarako egurra, enbor handia, metro kubikotan neurtu ohi da eta apeak, berriz, esteriotan. Ik. ápea, material.
estérixa, estérixia. (d). Ganaduen beherakoa, diarrea. Don. Ik. estériko.
estésobre, estésobria. (d). izena. Apéndice. Estesobretik operauta dago. Sobratzen den hestea, alegia.
estesobreko, estesobrekua. (d). izena. Apendicitis. Estesobrekuakin eruan dabe ospittalera. (AAG Eibes)
estímau. 1. estimau. (b). du aditza. Estimar, apreciar, agradecer. Fabrikan jentiak asko estimatzen dau./ Joan zaittez tiagana, estimauko dau bisittia ta. estímauta dago, baiña.... (c). esapidea. Eskerrikasko, baina... Estimauta dago, baiña gaur ezin ddot zuenera bazkaltzera joan. 2. estimau, estimáua. (b). adjektiboa. Estimado, -a, apreciado, -a. Bergako rellenuak oso estimauak die. norbait edo zerbait estímau euki. (c). esapidea. NORBAIT. Norbait edo zerbait maitea izan. Pello oso estimau dauke lagunartian./ Oso estimau zeukan bizikleta zarra./ Zuek ezautukozue Sabastien, gurian bi urte kriau einddako mutilla, estimau asko eukittakua. Hil.
estimazíño, estimaziñúa. (b). izena. Estimación, aprecio. Antxoei gurian iñok etxao estimaziñoik emuten./ Errixan eztauka estimaziño aundirik. ESTIMAZI
estofau, estofáua. (c). izena. Guisado de carne. Sin. gixáu.
estómagu, estómagua. (a). izena. ESTÉMANGU, ESTÁMANGU. Urdaila.   Estómago. Estemanguko miñez errebentatzen najabik. Etim.: "este+mangu." Herri-etimologia dirudi. komentario 1 Ik. urdáill.
éstra, éstria. (d). izena. Dolarea?
estrada, estradie. izena. (Leintz) Ik. éstata.
éstraiñako, éstraiñakua. (c). zenbatzailea. ESTREIÑEKO. Aurrenengo aldia.   La primera vez. Atzo zuen alabia porrua erretzen ikusi neban da etzeban izango estraiñako aldixa./ Gaur ezta begirik batu barik jaikitzen naizen estraiñako aldixa./ Elitzake estraiñakua izango aurten be eurixa eingo baleu. Ia beti ESTRAI
estráiñau. (a). zaio aditza. Extrañarse. Etxe aura ezaututa etxatak bape estraiñatzen nerbixotatik jota egotia. Sin. txokáu. estráiñauta égon. (a). esapidea. Harrituta, txokatuta, egon. Estraiñauta nago zela eztan zarataka asi.
estrapelísta, estrapelistía. (c). izena. Estraperlista, contrabandista. Gose denporan estrapelistia izandakua dok ori.
estrápelo, estrápelua. (c). izena. Estraperlo, contrabando. Gerraostian estrapeluakin aberastu zan./ Asientupian zeukan estrapelua. Gerra osteko kontrabandoari deitu izan zaio, batez ere. estrápelo dénpora, estrápelo dénporia. izena. Gerra osteko gose denpora.
estrápeloko, estrápelokua. (c). izenlaguna. Isilpekoa.   De extranjis. I, etaraik estrapeloko txanpan-botilla ori./ Estrapeloko nobixan bat zeukan itxuria.
estréiñau. (b). da-du aditza. ESTRENAU. Estrenar. Oinddio estreiñau barik dauzkat Donostian erosittako prakak./ Gaur estreiñau da zure kantua. Orain ESTR
estrépa bédar, estrépa bedárra. izena. . Izenaren berri izan genuen, baina ez dakigu zein belar den. komentario 1