Hiztegia
bola-jóku, bola-jokúa. (b). izena. Partida del juego de bolos. Amar milla pezetako bola-jokua etara najuan./ Bola-joku inportantia dago Elgetan.
Jokoari berari bola-joku baino boleta esaten zaio gehiago. Ik. bolá-prémixo, bóleta.
bolá-prémixo, bolá-prémixua(k). izena. Saridun bola-jokoa. Da gero boletia, Edurdunguan sonaua, da urtian egote zan ba, ekiñaldi baten e, bos duroko urriakin, bola-premixua. Hil.
Bola-joku eta bola-premixo Sin. gisa entzun ohi dira, baina lehenarekin, egiten diren joku guztiak izendatzen dira eta bola-premixokin, ostera, askotan, sari nagusia: txapela, bildotsa, etab. izan ohi duena.
bolára. 1. bolara, bolaría. (b). izena. Bolada. Fruta edo barazki mota bat, esate baterako, ugari dagoen sasoia. Ointxe daukau tomate bolaria.
bolarán. (c). adberbioa. Ugarialdian. Lekia bolaran daukau.
2. bolara, bolaría. (b). izena. Epoca, racha. Bolara baten formal ibilli zan baiña berrido be eranai emonda dago.
3. bolara, bolaría. (b). izena. Torbellino de viento, agua, etc. Aize-bolariak txapela eruan dost./ Ur-bolaria etorri zanian larri ibilli giñan.
boláu. 1. boláu, boláua. (b). izena. Urari gozagarri gisa botatzen zaion azukrez eta arrautza-zuringoz egindako ore solidoa. Bolado. Txokolatiakin batera ura bolauakin artzen zan./ Pozik San Martzialen ura bolauakin eran giñuala ta. Sot.
2. boláu, boláua. (c). izena. Hormatik kanpora irteten den teilatu zatia. Alero. Txitxinpia, txitxiña jausten dan leku ori. Bolaua. Benito.
Sin. álero.
bóleta, bóletia. (c). izena. El juego de bolos. Manueli asko gustatze jako boletia./ Makina bat boleta einddakuak gaittuk gaztetan./ Da gero boletia, Edurdunguan sonaua, da urtian egote zan ba, ekiñaldi baten e, bos duroko urriakin, bola-premixua. Hil. Hiru txirlorekin jokatzen da gure inguruan. Ik. trumóiak jo, txírlo, azpijan. bóletan. (b). A los bolos. Atsalde osua boletan jardun dabe. Boletan eiñ, jokatu, ibilli, jardun...
bolkét, bolkéta. (d). izena. Bolketedun gurdia. Bolketa guk lelengo ona ekarri gerra ezkero, Apatamonasterixotik, Bixkaittik, ekarri giñuan. Satsetarako ta, areia ta, olako gauza astunak, lurretan da. Jun da blaust uzteko. Partikia erdiko zeretik aurrera. Arasa dobliak eukitze jittuan orrek. Don. Sin. karaketx (Eib.).
bolkétau. (d). du aditza. Bolketeari eraginez karga lurrera bota. Oni, bolketa ipiñi zanian, bolketau esate jakon. Don.
2. bólo, bólua. (d). izena. Bataio ondoren gurasoek eta aitta ponteko-ama pontekoek eliza aurrean txanponak edo karameloak bota ohi zituzten neska-mutikoek harrapa zitzaten; honi deitzen zitzaion bolua. Acción de arrojar monedas o caramelos a voleo delante de la iglesia después de los bautizos Atzaparrak galdu biarrian ibiltzen giñuztan bolua zanian./ Boloik eitten etzebana mixerabletzat artzen zuan.
Etim.: Apaizak galdetzen zion aita edo ama pontekoari latin garbian: «Vis bautipzare?», nahi duzu bataiatzea?; eta honek erantzuten: «Volo», nahi dut, alegia. Ik. bátaio.
bólo-bólo ibili. (c). esapidea. Ahoz aho ibili. Bolo-bolo dabill errixan droga asuntuan sartuta dagona.
Sin. buru-buru ibilli.
bólu, bolúa. (c). toponimoa. Inguru honetako errota askok izenaren ondoren daramate -bolu: Narbaiz-bolu, edo Narbaiz-bolúa, Elortza-bolu, -a, Ubera-bolu, -a, Loidi-bolu, -a, etab. Hitz egiterakoan hauetariko zenbaiti Bolu deitzen zaio soilik. Badira, baita, bi Bolintxo, bata San Juan Errekan eta bestea Angiozarren. Baina izen arrunt gisa errota erabiltzen da beti. Dena dela, Bolu, beti toki-izena delarik ere, deklinatzerakoan iz. pr. nahiz iz. arrunt bezala esan ohi da: Narbaiz-bolun Elortza-boluari— kalte aundixa ein ddotse fabrikak./ Tejerokuan bizi izen giñan, puxkaten, gero Bolua artu. Boluan zan e, “Gorla” esate otxena. Aniz.