Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
barkilléro
barrenau
barkilléro, barkillerúa. (b). izena. Barkillo saltzailea.
bárkillo, bárkillua. (b). izena. Barquillo. Barkilluak marra-marra jaten giñuzen txikittan.
bárku, barkúa. (a). izena. Barco.
barra-bárra. (b). Asko, ugari.   Mucho. Dirua barra-barra irabazi dabe taberniakin./ Len astegunetan be jentia barra-barra ibiltze zan gabian. Izena aurretik izan ohi du, eta mugatu singularrean: gizurra barra-barra, usua barra-barra, perretxikua barra-barra...
barrábas. (d). Norbaiti okerra dela esateko konparazio gisa erabilia. Ola baten bati esaten jakonian okerra ero zera danian: 'Barrabas baiño okerraua aiz i' « Mutiko barrabasa » eta horrelakorik nekez entzuten da.
barrábas bedar, barrábas bedarra. (c). izena. . BARRABAS, -A. Oxalis latifolia. Acederilla, aleluya. Hosto hirukoitza duen sekulabelarraren antzekoa, errekondoetako soroetan, batik bat, hazten dena. Oso zuztar sakonak ditu eta barren barrenean, patatatxoa. Oso-osorik kendu ezean berriro hazten da eta berehala ugaritzen. Soro eta baratzetako belarrik txarrena, beharbada, askok deabruari baino beldur handiagoa diotena. Sin. potoxbedar, lekeitio bedar (Eib.), txomin bedar.
barrábill, barrábilla(k). izena. Testículo. Ik dauzkak barrabillak, ik. Agian guztietatik barrabill da gutxien entzun izan dena. Ik. pótro, árrautza, koskábillo, ále.
barrandéro, barranderúa. (a). izena. Barrendero. Ik. kale-garbitzáille.
bárranko. 1. bárranko, bárrankua. (a). izena. Amildegia.   Barranco. Barrankotik bera jausi zan ardixa. 2. bárranko, bárrankua. (d). izena. Bailara, harana (ez da oso zehatza).   Valle, cuenca. Barranko guztian ezta egongo orren moduko txistularirik.
barrastára, barrastaría. (d). izena. FARRASTÁRA, PARRASTARA. Edozein modutan lurrera botatako hazi-eskutakada, lur pila, eta horrelakoak.   Dícese de cuando se desparrama sin excesivo cuidado simiente, tierra, cemento, etc. Etorri zuan ormigoneria, bota jittuan barrastara batzuk batian bestian eta an joan zuan kakapillia lagata./ Garixa ereitterakuan barrastaria emen eta barrastaria an ibiltze zuan, trauskill utsa zuan da. Ura denean eroritakoa palastara esan ohi da.
bárre, barría. (a). izena. Risa. Gure etxetik entzuten die zure barriak./ Oso barre zelebria dauka. . bárre eiñ. (a). du aditza. Reírse. Zuk barre eiñ, gero ikusikozu. bárre eráiñ. (b). dio aditza. Hacer reír. Beti jentiai barre eraitten ibiltzen da. barré?. (a). Norbaitek zuk esandakoari barre egiten dionean, hala esan ohi zaio:. Barre? Ba neri eztost bape barreguraik emoten. Ik. entzún?, ikusí?. barretxo, barretxua. (c). Irribarrea; irribarre maliziatia, batzuetan. Nerekin egon nai zebala esan zostan barretxo batekin. bárrez. (a). adberbioa. BARREZKA. Riendo. Ume ori beti barrez dago. barrez-bárrez. (c). adberbioa. Aurpegi irribarretsuz.   Sonriente, con la sonrisa puesta. Neska ori beti barrez-barrez dago./ Bai, arpegixan igartzen jatzu, barrez-barrez zare ta. Ant. irribárre. bárrezka. (a). BARREZ. Riendo. Jente guztia barrezka asi zan. Ik. íjiji ta ájaja.
barre-algára, barre-algaría. (b). izena. BARRE-LEKAIXO, BARRE-KARKAXA (LEIN.). Carcajada. Azelakotxe barre-algarak ein zittuen paiasuekin. Sin. algara.
barre-aize, barre-aizia. (d). Barre maliziatia. Baiña Mantxikuk, barre aizez, listokeri aundi bat eitxen eban ustian, esaten etsan... (SM Ezten).
barreáldi, barrealdíxa. (c). izena. Barre saioa. Atzo afalostian egundoko barrealdixa ein giñuan Pellon txistiekin.
barregárri. 1. barregarri, barregarríxa. (b). adjektiboa. Barre eragiten duen pertsona edo gauza.   Gracioso, -a. Kikio oso barregarrixa da./ Oso txiste barregarrixak dazki. 2. barregarri. (b). adjektiboa. Ridículo, -a. Nora zoiaz soiñoko barregarri orrekin? 3. barregárri. (b). adberbioa. En ridículo. Zure kulpaz barregarri geldittu naiz lagunekin./ Ondo barregarri zare aker-bizar orrekin. Sin. auzuen barregarri izan.
barregárrikerixa, barregárrikerixia. (c). izena. Ridiculez, acción ridícula. Eztozu baiña barregarrikerixa ori eingo orraittio./ Basarrittarrak eta alkarrekin erderaz; eztot sekula barregarrikerixa aundixaorik ikusi. Ik. barregárri.
barrégintza, barrégintzia. (d). izena. Barre saioa. Zera diosku Anizetak: Ola pasau jakon andrakume bat onduan garbo demasakin... gero buelta ein ziero, aura ezkutau arte ari begira. Arek zien barregintzak, arek!
barregúra, barreguría. (a). izena. Ganas de reír. Barreguria aguantau ezindda nago. Ant. negargúra.
bárren. 1. barren, barréna. (b). izena. Leku edo objektu baten beheko aldea.   Extremo inferior de un lugar u objeto. Zelai barrenian dabill bei beltza./ Praka barrenak lokatzatuta dauzkazu. Leku izenetan: Barrenetxe, Barrenkale, Barrena... haranetik gertuen daudenak dira, eta Guenetxe, Guenkale... urrunen daudenak. Ant. guen. barrena artu. Arropa bati beheko aldea birmoldatu. barréna jota. (c). esapidea. Gutxienez.   Al menos. Frontoian egongo zittuan, barrena jota, bosteun lagun. Ant. guéna jota. 2. barren. (b). juntagailua. (Eibar) "Elemento adverbial, confirmativo de un supuesto verbal". (Etxba Eib) Ze pasatzen dok, barren, plaentziarrak Eibarren. Eibarko esaera./ Eztok barren txixarik eitxen. (SM Zirik). Bergaran ez da esaten, baina askok ezagutu bai, eta goikoa bezalako esaldiak entzun daitezke erdi adar-soinuan.
barrenari, barrenárixa. (c). izena. (Eibar) Kanoiak barrenatzen jarduten duen behargina.   Barrenador. Barrenari zaarrak diruak egin zittuan.