bárren
bárren. 1. barren, barréna. (b). izena. Leku edo objektu baten beheko aldea. Extremo inferior de un lugar u objeto. Zelai barrenian dabill bei beltza./ Praka barrenak lokatzatuta dauzkazu. Leku izenetan: Barrenetxe, Barrenkale, Barrena... haranetik gertuen daudenak dira, eta Guenetxe, Guenkale... urrunen daudenak.
Ant. guen. barrena artu. Arropa bati beheko aldea birmoldatu.
barréna jota. (c). esapidea. Gutxienez. Al menos. Frontoian egongo zittuan, barrena jota, bosteun lagun. Ant. guéna jota. 2. barren. (b). juntagailua. (Eibar) "Elemento adverbial, confirmativo de un supuesto verbal". (Etxba Eib) Ze pasatzen dok, barren, plaentziarrak Eibarren. Eibarko esaera./ Eztok barren txixarik eitxen. (SM Zirik). Bergaran ez da esaten, baina askok ezagutu bai, eta goikoa bezalako esaldiak entzun daitezke erdi adar-soinuan.