txirbíztu

txirbíztu. XIRBIZTU, TXIBRIZTU. 1. txirbíztu. (d). da-du aditza. Eguzki gogorregiak landare orriak erdi lehortu, edota suaren hurbiltasunak gorputzeko ile puntak erre.   Chamuscar. Beruak txirbiztu, sikatu itten dabenian gauzia; sikatu baiño geixao, kasik erretzeko moduko zer aura, txirbiztuta. Klem./ Atzoko euzkixak artuak ziero txirbiztuittu./ Eskuko bizarrak txirbiztu jat sutonduan. 2. txirbiztu. (d). da aditza. Arropa lixtu, izpitu.   Deshilacharse la ropa. Prakabarrenak eta ebaitta, txirbiztuta eukitze jittuek pa, ba oixe txirbiztu. Klem. Ik. líxtu, izpittu.