putz
putz. 1. putz, putza. (c). izena. Puzkarra. Isila, batik bat. Pedo, el silencioso sobre todo. Putza darixola nabill egun guztia. Gutxi erabilia. Konparaketa hau da entzuna: Ori tta astuan putza, igualak. Gauza ezerreza, alegia. Ik. astáputz, púzkar. pútzak euki. (c). esapidea. PUTZUSAIÑAK EUKI. Haserre egon, hartzekoekin egon. Inorengatik esana. Estar enfadado, de malas pulgas. Se dice referiéndose a los demás. Eztakitt ze pasatze jakon, baiña gaur egundoko putzak dauzka./ Leire aspaldixan putzekin dabil./ Gaur demaseko putzekin etorri da. Beraz: putzak euki, putzekin egon, ibilli, etorri... Sin. putzúsaiñak euki. Ik. utságatik eta putzágatik asarrétu. putzik pe entendidu ez. esapidea. Ezer ez ulertu. Orri etxako putzik pe entenditzen.
2. putza!. (c). interjekzioa. TXAKURRAN PUTZA!. Kakazaharra! Loterixia tokauko jakula ta putza! Sin. kákazarra!. Ik. útsa!. 3. putz eiñ. (a). du aditza. Soplar. Min badaukazu putz eizu. Sin. fu eiñ (haur). 4. pútzak etára. (c). esapidea. Arnasestuka jardun. Jadear en un trabajo, deporte, etc. Arek etara zittuan putzak Arantzazutik Urbixara./ Dendarixak etaraittu putzak lapurretan ein dotsan mutikuai segika.