módu
módu, modúa. (b). izena. Modo, forma, manera. Zerbait nolakoa den galdetzeko: Zer mutill modu dok pa?/ Ze etxe modu erosi dozue? módu onían. 1. modu onian. (b). adberbioa. Era onean. Con buenas maneras, con corrección. Modu onian eskatu zostan dirua. 2. modu onían. (c). Prezio onean, merke samar. Automoilla modu onian ipintzen bost erosi eingotsat. modu-moduan. (b). adberbioa. Berdin-berdin, honelako esaldietan: Basarrixa leengo modu-moduan jaukek oinddio. komentario 1 modúko, modukúa. (a). Bezalakoa. Gure eskualdean gehien erabiltzen den berba sinonimoen artean.
Ik. bezélakotxe, láko. modutáko, modutakúa. (c). izenlaguna. (adierazkorra.) A zer nolako, harridurazkoetan. Menudo, -a. Modutako soiñokua zeroian Pilik (berezia)./ Modutako atxurra laga dostazu (eskasa edo).
modútan. (c). adberbioa. (adierazkorra.) De qué manera, hay que ver cómo. Modutan gaiztotu jatzu eskuko heridia./ Modutan azi da aspaldian zuen mutilla.
móduz. 1. moduz. (c). adberbioa. Modu onean; prezio onean, batik bat. Moduz erosi giñuan etxia./ Moduz jaten da taberna orretan./ Beste baten alemanei emun gontsen guk sustua demasa. Bai, eta moduz gaiñera, e. Klem. (AA BergEus, 339. o.).
komentario 1 2. ze moduz?. (a). ZE MODUZ. Galdera formula. Qué tal.
komentario 1