kántu
kántu, kantúa. (a). izena. Canción. Oso kantu polittak dazki zure amak.
KANT Ik. kanta. kantúan eiñ. (a). du aditza. Cantar. Afalostian kantuan eiñ giñuan aspertu arte.
KANTAU eta KANTUAN EI kantútik, kantúra. (c). adberbioa. De cantar, a cantar. Kantutik zetorrela bidera urten zotsen./ Gaur ezin ddot joan kantura, juntia daukat eta. Baita, KANTUKO LAGUNAK, etab.