2. fálta
2. fálta, fáltia. (b). izena. NOREN. Akatsa, hutsegitea. Defecto, fallo. Neure faltaz geratu giñan ekonomikia jarri barik. NOREN faltaz. Bakoitzak jakitteittu bere faltak. Bestien faltak aurreko aldian, guriak bizkarrian. esaera. "Norberaren akatsak ez dira ikusten." (Lar Antz) fálta eiñ. (a). Pelotan, tenisean, etab. txarra egin; futbolean etab. joku-araua hautsi. Azkenengo tantuan falta ein zeban saketik./ Defensa orrek falta asko eitten dau. faltak etara. (a). esapidea. Sacar faltas. Iñoi faltak etaratzen jardutia gustatze jako.