1. fálta

Noiz:og., 04/20/2006 - 16:36, nork:juanmartin
fálta | faltáu
1. fálta, fáltia. (a). izena. Falta, carencia. Diru faltia dago familixa askotan./ Igarriko dabe zure faltia. ZER(en) falta ia beti. Oso nekez bestela: Beste kotxe bat erosi dau; faltia eukiko zeban da. 2 komentario fálta edérra. (b). esapidea. Buena falta. Aparkamentu baten falta ederra dago./ Neuri be kotxiak falta ederra eitten dost pa. fálta eiñ. (a). du aditza. Hacer falta, necesitar. Ointxe erloju batek falta eitten dost./ Oin gastau, ta falta eitten dabenian eskatu. Ik. sínfalta.

Komentarioak

by inaxio - 2006-12-21 19:57

gure etxean "faltatan erein" egiten da, aurretik ereinitako haziko landareak jaio eta eremuan hutsarteak gelditzen direnean.

--
inaxio elizegi (oiartzun)
http://em.luberri.net

by admin - 2008-04-22 11:49

Bergaran ere arrunta da "faltak" berba landare bat erne barik geratu dela esateko: falta asko dago arto-saillian.